Αναδυόμενες τάσεις στη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού
Στο παλαιότερο επιχειρηματικό περιβάλλον τα εμπορικά πρότυπα και οι αγορές ήταν σταθερές, η τεχνολογία στατική, οι πελάτες παθητικοί, η ταχύτητα εισόδου στην αγορά δευτερεύουσα, ο ανταγωνισμός περιορισμένος και οι ιεραρχίες δεδομένες. Από τη δεκαετία του 60, ο κόσμος αλλάζει συνεχώς. Οι πελάτες απαιτούν οι επιχειρήσεις να τα κάνουν όλα καλύτερα, γρηγορότερα και φθηνότερα και οι εργαζόμενοι ελέγχουν περισσότερα πράγματα. Τον 20ο αιώνα, τα έθνη έγιναν μέρος του παγκόσμιου χωριού, μειώνοντας ή εξαλείφοντας τα εμπόδια στο εμπόριο, δημιουργώντας έτσι νέες οικονομικές ευκαιρίες. Τα τελευταία χρόνια εστιάζουμε στη βιομηχανία της γνώσης. Ως εκ τούτου, η ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού είναι προαπαιτούμενο στο αναδυόμενο περιβάλλον, με το επιστημονικό δυναμικό να διαδραματίζει ζωτικό ρόλο στην ψηφιακή οικονομία.
Τα κρίσιμα ζητήματα στις τάσεις διαμόρφωσης του προσωπικού προκύπτουν κατά την προσέλκυση, τη διαχείριση, και την αναγνώριση των ταλέντων. Η προσωποποίηση του ταλέντου είναι ο επαγγελματίας επιστήμονας που είναι καινοτόμος, φιλόδοξος, επιχειρηματικός, γρήγορος στην αντίληψη, ικανός στην δικτύωση, διατεθειμένος να πειραματιστεί και να αναπτύξει τη δημιουργικότητά του, ο οποίος θα ανήκει σε έναν οργανισμό που είναι ευέλικτος, με ισχυρές αξίες, με δεοντολογία, που προσφέρει δουλειά με υψηλή τεχνολογία. Αυτό πιέζει τις επιχειρήσεις να λαμβάνουν μέτρα σε τρία επίπεδα: καλλιεργώντας μια γόνιμη ατμόσφαιρα όπου μπορεί να ανθίσει το ταλέντο, εγκαθιστώντας συστήματα που συμβάλλουν στην εκτύλιξη των ικανοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού και δημιουργώντας ένα μηχανισμό ανταμοιβής και αναγνώρισης της αξίας.
Συστημικές αλλαγές έχουν επισυμβεί στη δομή των εταιρειών και στις έννοιες της ηγεσίας και της διαχείρισης των ανθρώπων. Τα ατομικά γραφεία, η ιεραρχία και οι άκαμπτες οργανωτικές δομές του παρελθόντος, έδωσαν τη θέση τους σε ανοιχτά περιβάλλοντα εργασίας, σε επίπεδες δομές και στην λιγότερο επίσημη εμφάνιση του προσωπικού, στοιχεία που εστιάζουν στην ατομική ενδυνάμωση. Αυτή η νέα εργασιακή δομή έχει οδηγήσει σε μια κουλτούρα ευέλικτου χρόνου, στην πρόσβαση στον χώρο δουλειάς όλο το 24ωρο, στην εργασία από το σπίτι, στην απομακρυσμένη πρόσβαση και στις τηλεδιασκέψεις. Για να παραμείνουν ένα βήμα μπροστά από τις φιλοδοξίες των ανθρώπων τους, οι εταιρείες προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα πνευματικά διεγερτικό περιβάλλον, δημιουργώντας βιβλιοθήκες, αναβαθμίζοντας τον χώρο, μοιράζοντας γνώση και οικοδομώντας σχέσεις με την ακαδημαϊκή κοινότητα, επιτρέποντας έτσι στους πνευματικά εργαζόμενους να αισθάνονται άνετα σε μία γόνιμη εταιρία, βελτιώνοντας την ποιότητα της εργασίας και της προσωπικής ζωής των υπαλλήλων και επεκτείνοντας το αυτό και στις οικογένειές τους, μέσω κέντρων υγιεινής διατροφής, γιόγκα, κέντρων διαλογισμού για μείωση του άγχους, αθλητικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων, προσκλήσεων για όλη την οικογένεια και κέντρων μέριμνας.
Με το αυξανόμενο μέγεθος των εταιρειών, το παλαιό μοντέλο επικοινωνίας από πάνω προς τα κάτω έχει αντικατασταθεί από επικοινωνία προς τα πάνω, η οποία ενθαρρύνει τους ανθρώπους να εκφράζουν τις απόψεις τους και τα συναισθήματά τους, με ανοιχτές συνεδρίες, καθοδήγηση και διαδικτυακές συνομιλίες. Η νέα οικονομία έχει δημιουργήσει κουλτούρα ομαδικής εργασίας. Σήμερα, καμία εργασία στη βιομηχανία της γνώσης δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί μεμονωμένα, έτσι οι εταιρείες ανταμείβουν την απόδοση της ομάδας.
Συμπερασματικά, οι αλλαγές είναι δεδομένες και πρέπει να κατανοήσουμε ότι τα εργαλεία για τη διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού τα παρέχουν οι προσδοκίες των πελατών, οι μεταβολές της αγοράς και οι στρατηγικές αποφάσεις.
