10 φράσεις που καταστρέφουν τις σχέσεις στον εργασιακό χώρο
Η προώθηση ενός θετικού εργασιακού περιβάλλοντος και η οικοδόμηση υγιών και παραγωγικών σχέσεων με τους συναδέλφους είναι απαραίτητη για την ευημερία των εργαζομένων. Ωστόσο, η υποτιμητική ή τοξική γλώσσα δεν είναι η εξαίρεση, αλλά μάλλον ο κανόνας, ιδίως όταν οι εργασιακές απαιτήσεις συνδέονται με αυξημένο στρες. Η γλώσσα αυτή δυσκολεύει την επίλυση των συγκρούσεων και μπορεί να μετατρέψει τα μέλη μιας σχέσης σε ανασφαλείς εχθρούς.
Ακολουθούν μερικές από τις κλασικές, χειρότερες, χαμηλής συναισθηματικής νοημοσύνης φράσεις που τελικά εμποδίζουν την ατομική αλλά και τη συνολική επιτυχία:
1. «Δεν είναι δική μου δουλειά…»
Υπάρχουν εργαζόμενοι που αρνούνται να συμβάλουν σε έργα που δεν ήταν ακριβώς μέσα στις περιγραφές των καθηκόντων τους. Μπορεί να είναι επιθυμητό να θέτει κανείς όρια, όμως αυτό μπορεί να γίνει με τρόπο που δεν αφήνει τον άλλο να αισθάνεται μόνος και αβοήθητος. Για παράδειγμα μία φράση όπως “θα ήθελα πολύ να βοηθήσω, αλλά εργάζομαι πάνω σε κάτι εξαιρετικά κρίσιμο”, θα ήταν πολύ καλύτερη επικοινωνιακά.
2. «Έτσι τα κάνουμε τα πράγματα τόσα χρόνια…»
Αυτή η φράση φτάνει στα αυτιά του συνομιλητή ως συνώνυμη της φράσης «Επειδή το λέω εγώ» και θα μπορούσε να ειπωθεί όταν δεν ενδιαφέρεστε για το πώς τα λόγια σας επηρεάζουν το άτομο, είτε πρόκειται για πελάτη είτε για συνάδελφο. Όταν όμως κάποιος συνάδελφος φέρνει μία ιδέα καινούργια θα ήταν χρήσιμο να δείξετε περισσότερη ευελιξία και να αναγνωρίσετε ότι οι πολιτικές μπορούν να αλλάξουν αν είναι προς όφελος της εταιρείας.
3. «Δεν μπορώ να κάνω τίποτα…»
Πάντα υπάρχει κάτι που μπορείτε να κάνετε, είτε πρόκειται για λογαριασμό ενός συναδέλφου, είτε ενός πελάτη, είτε ενός άλλου ενδιαφερόμενου. Τουλάχιστον, μπορείτε να προσπαθήσετε. Αυτή η φράση αν δεν έπεται προσπάθειας επίλυσης του προβλήματος είναι συνώνυμη της φράσης «δεν θέλω να σας βοηθήσω».
4. «Δεν μιλάω για χρήματα…»
Αυτή η φράση υπονοεί έλλειψη διαφάνειας όταν πρόκειται για μισθολογικές διαφορές μεταξύ διαφορετικών ομάδων ανθρώπων. Κανονικά θα έπρεπε να ενθαρρύνονται οι ανοιχτές συζητήσεις για τους μισθούς και τα bonus, ώστε να αποφευχθούν τυχόν αδικίες.
5. «Στην εποχή μου τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα…»
Αυτή η φράση ακυρώνει τα συναισθήματα των νεότερων εργαζομένων παρουσιάζοντας τους σαν να μην είναι επαρκείς. Αν αυτοί δυσκολεύονται με κάτι που κάποιος θεωρεί ότι δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο, αισθάνονται ανασφαλείς και χώνουν την επαγγελματική τους αυτοεκτίμηση.
6. «Αισθάνομαι άρρωστος, αλλά θα έρθω στη δουλειά…»
Το να πιέζετε τον εαυτό σας μέσα από μια ασθένεια αποθαρρύνει τους άλλους υπαλλήλους από το να φροντίζουν τον εαυτό τους. Το να παίρνετε μια ημέρα ασθενείας δείχνει ότι δεν παραμελείτε το σώμα σας και αποτελεί παράδειγμα για τους άλλους ανθρώπους να δίνουν προτεραιότητα στην υγεία τους.
7. «Αν δεν ήμουν εγώ …»
Μία φράση που ακούγεται συχνά, ιδίως από αυτούς που αρέσκονται να εστιάζουν σε λεπτομέρειες και να ανακαλύπτουν λάθη, ακόμα και αν δεν είναι ουσιαστικά. Κυρίως ξεστομίζεται για να νιώσει επιβεβαίωση αυτός που την εκφέρει, αλλά ακυρώνει εντελώς τους συναδέλφους και τις προσπάθειές τους, με αποτέλεσμα να δημιουργείται απόσταση.
8. «Ξέρω ότι σχόλασες αλλά μπορείς να…»
Αυτό δείχνει ότι δεν σέβεστε τα όρια των συναδέλφων σας. Ακόμη και αν οι προθεσμίες είναι σημαντικές, τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την ψυχική ευεξία. Το να ζητάτε από τους συναδέλφους σας να δουλεύουν περισσότερες ώρες από όσες πληρώνονται, αποτελεί παραβίαση των ορίων της επαγγελματικής τους ζωής. Αυτό μπορεί να περιμένει μέχρι την επόμενη μέρα.
9. «Στο έχω εξηγήσει τόσες φορές…»
Συχνά κάτι με το οποίο έχουμε εξοικειωθεί μας φαίνεται εύκολο. Δεν ισχύει όμως το ίδιο για ανθρώπους που αναλαμβάνουν ένα καινούργιο πόστο και προσπαθούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Παρόμοιες φράσεις ακούγονται πολύ υποτιμητικές και είναι ισοδύναμες της φράσης «Ηλίθιος είσαι και δεν καταλαβαίνεις;».
10. «Καλή προσπάθεια, αλλά…»
Όταν μία θετική φράση ακολουθείται από τον σύνδεσμο «αλλά» στην ουσία καταργείται. Είναι σαν να μην ευσταθεί το περιεχόμενό της, και ο συνομιλητής θα σταθεί σε όσα ακολουθούν το αλλά. Η επιβράβευση για να έχει νόημα θα πρέπει να παρέχεται χωρίς «αλλά».
Διάβασε ακόμα:
Λιτότητα: η νέα τάση ισορροπίας εργασίας και προσωπικής ζωής
Πώς να αντιμετωπίσετε έναν τοξικό συνάδελφο
Πώς μπορείτε να βοηθήσετε τους συναδέλφους σας μετά από ένα τραυματικό γεγονός
