
Ανθεκτικότητα στον ιατρικό χώρο
Είναι μια δύσκολη περίοδος για τους γιατρούς. Στα δύσκολα χρόνια της πανδημίας, το ποσοστό επαγγελματικής εξουθένωσης ξεπερνά το 50% των γιατρών. Οι γιατροί έχουν πολλούς αγχογόνους παράγοντες στην επαγγελματική και προσωπική τους ζωή που πρέπει να αντιμετωπίζονται καθημερινά. Κάποιοι μπορούν να χειρισθούν τις πιέσεις που τους επιβάλλονται και να παραμένουν ανθεκτικοί. Η ανθεκτικότητα είναι η απόλυτη δεξιότητα ζωής. Για να είναι κάποιος ανθεκτικός χρειάζεται να διαθέτει πέντε βασικά χαρακτηριστικά: τα «5 Cs της ανθεκτικότητας», “confidence, connections, commitment, calmness and self-care”, δηλαδή αυτοπεποίθηση, ανθρώπινες σχέσεις, προσήλωση, ηρεμία και αυτοφροντίδα.
Οι ανθεκτικοί γιατροί έχουν αυτοπεποίθηση, έχουν θετική γνώμη για τον εαυτό τους, τις δυνατότητες και τις ικανότητές τους και χειρίζονται καλύτερα τις καταστάσεις άγχους. Έχουν δυνάμεις που τους επιτρέπουν να αντιμετωπίζουν αυτά που συμβαίνουν στη ζωή. Οι γιατροί με αυτοπεποίθηση είναι αισιόδοξοι και έχουν την αίσθηση και την σιγουριά ότι μπορούν να ξεπερνούν τα εμπόδια.
Ένας ισχυρός προγνωστικός παράγοντας ανθεκτικότητας είναι οι ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις. Οι ανθεκτικοί γιατροί δημιουργούν γόνιμες σχέσεις, τόσο στην εργασία όσο και στην προσωπική τους ζωή και αξιοποιούν τακτικά αυτές τις σχέσεις για βοήθεια, υποστήριξη, καθοδήγηση και ενθάρρυνση. Για παράδειγμα, η περίοδος κοινωνικής απομόνωσης κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ήταν κατάλληλη για να έρθουν σε επαφή με την οικογένεια, τους φίλους και τους συναδέλφους και να διαφυλάξουν αυτές τις σχέσεις, διατηρώντας παράλληλα τα εξωτερικά μας ενδιαφέροντα.
Ακόμη και κάτω από αντίξοες συνθήκες, οι ανθεκτικοί γιατροί διατηρούν μια αίσθηση προσήλωσης σε αξίες και στόχους, αντιμετωπίζοντας τις προκλήσεις και διατηρώντας μια υγιή ενδοσκόπηση. Η επιδίωξη ουσιαστικών στόχων ενισχύει την ανθεκτικότητα και, συνεπώς, οδηγεί στην καλύτερη διαχείριση των προβλημάτων τόσο στην επαγγελματική και προσωπική μας ζωή.
Οι ανθεκτικοί γιατροί παραμένουν ήρεμοι κατά τη διάρκεια αναταράξεων και χάους. Πράγματι, με τις καθημερινές προκλήσεις είναι φυσιολογικό να προκύπτει άγχος και αναστάτωση. Ωστόσο, τα αρνητικά συναισθήματα είναι βλαπτικά και μη αποδεκτά από τους ασθενείς, το προσωπικό, τους συναδέλφους, την οικογένεια και τους φίλους. Ανθεκτικότητα σημαίνει εντοπισμός των παραγόντων που προκαλούν φόβο και στρες, τόσο στο σπίτι όσο και στην εργασία, αναπτύσσοντας εργαλεία αντιμετώπισης. H ηρεμία προϋποθέτει εξοικείωση με την αναγνώριση των ερεθισμάτων και των στιγμών που οι συνθήκες αρχίζουν να δυσκολεύουν και ανάπτυξη επιτυχημένων στρατηγικών για τη διαχείριση των αρνητικών συναισθημάτων. Στις τεχνικές για την επίτευξη ηρεμίας περιλαμβάνονται οι βαθιές αναπνοές και οι γνωστικές στρατηγικές, όπως η αναπλαισίωση, η θετική σκέψη, οι ασκήσεις χαλάρωσης και ο ενσυνείδητος διαλογισμός. Αυτές οι τεχνικές και τα εργαλεία μας θωρακίζουν απέναντι στις προκλήσεις της ζωής και μας δίνουν τη δύναμη και την ενέργεια να παραμένουμε ανθεκτικοί.
Δυστυχώς, η φροντίδα και η συμπόνια δεν διδάσκονται επαρκώς στις ιατρικές σχολές. Στους γιατρούς δεν παρέχονται οδηγίες και μέθοδοι για την ανάπτυξη ανθεκτικότητας. Οι γιατροί αντιλαμβάνονται τον ρόλο τους μόνο ως φροντιστές, όχι ως αποδέκτες φροντίδας. Βάζουν τις δικές τους ανάγκες τελευταίες, συχνά έχουν κακές διατροφικές συνήθειες, δεν ασκούνται τακτικά και συνηθέστατα δεν εφαρμόζουν τις συμβουλές που οι ίδιοι προσφέρουν στους ασθενείς τους και επίσης δεν υποβάλλονται τακτικά σε προληπτικές εξετάσεις.
Καθώς η κατάσταση στην υγειονομική περίθαλψη διαρκώς επιδεινώνεται με μειούμενους πόρους, περισσότερο άγχος και αυξανόμενο κίνδυνο εξουθένωσης, οι γιατροί δυσκολεύονται πλέον να ανταποκριθούν απλώς προσαρμοζόμενοι στις συνθήκες και κάνοντας διαρκώς περισσότερα με όλο και λιγότερα μέσα. Οι γιατροί πρέπει να επιδιώκουν μια ισορροπία και πρέπει να αποκτήσουν μεγαλύτερη δύναμη χειρισμού απαιτητικών και φθοροποιών καταστάσεων αναπτύσσοντας αίσθηση ελέγχου για την επίλυση προβλημάτων. Τότε, θα έχουν πραγματικά επιτύχει ανθεκτικότητα ακολουθώντας τα 5 Cs.
Διάβασε ακόμα:
Η προσωπικότητά μας και η επιλογή φίλων