Αντιμετώπιση αργοπορημένων ασθενών
Κάθε ιατρείο έχει ασθενείς που δεν έρχονται στην ώρα τους, με αποτέλεσμα να προκαλείται δυσλειτουργία στο πρόγραμμα του ιατρού και να μειώνεται η παραγωγικότητα. Οι ασθενείς μπορούν να εκπαιδευτούν να σέβονται τον χρόνο και να φτάνουν στο ιατρείο στην ώρα τους. Υπάρχουν διάφορες προσεγγίσεις για τη διαχείριση των χρόνια καθυστερημένων ασθενών.
Η έλλειψη ακρίβειας μαστίζει κάθε επάγγελμα και ανθρώπινη αλληλεπίδραση. Δυστυχώς, στο ιατρικό επάγγελμα, ένας ασθενής που φτάνει αργά στα ραντεβού προκαλεί όχι μόνο απώλεια παραγωγικότητας, αλλά και αναστάτωση του προσωπικού και των υπόλοιπων ασθενών. Η επίλυση του προβλήματος είναι συνήθως εφικτή και σε κανένα ιατρείο δεν πρέπει γίνεται ανεκτή η συμπεριφορά του συστηματικά ασυνεπούς ασθενούς. Το ιατρείο θα πρέπει να καθιερώσει μια συνοπτική πολιτική σχετικά με την καθυστερημένη άφιξη στα ραντεβού. Η γραμματεία θα πρέπει να συμβουλεύει τους ασθενείς να φτάνουν έγκαιρα για να τακτοποιούνται τα διαδικαστικά θέματα, ή να έχουν έτοιμες τις εκκρεμότητες από το διαδίκτυο για να διευκολύνεται η επίσκεψή τους. Οι ασθενείς θα πρέπει να ενημερώνονται ότι εάν φτάνουν αργά -δηλώνοντας ως εύλογο χρόνο τα 30 λεπτά- θα εξεταστούν στο τέλος ή θα πρέπει να επαναπρογραμματίσουν το ραντεβού τους.
Βέβαια, μερικές φορές το πρόβλημα ξεκινά από την κορυφή. Δεν υπάρχει καμμία ελπίδα να φτάσουν οι ασθενείς στην ώρα τους στα ραντεβού εάν ο ίδιος ο γιατρός καθυστερεί συστηματικά. Ο γιατρός πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα για το προσωπικό και τους ασθενείς και να δεσμευτεί ότι θα είναι συνεπής προτού απαιτήσει να προσέρχονται οι ασθενείς στην ώρα τους. Εάν ένας γιατρός είναι μονίμως αργοπορημένος, θα πρέπει να εστιάσει στα προβλήματα που επηρεάζουν την άφιξή του στο ιατρείο, έτσι ώστε οι ασθενείς να μπορούν να είναι στο ιατρείο τις προκαθορισμένες ώρες του ραντεβού. Καλό είναι οι γιατροί να ανακοινώνουν στους ασθενείς ότι δεσμεύονται να είναι στην ώρα τους και ότι καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για να εξετάζονται χωρίς καθυστερήσεις.
Ακολουθούν κάποιες βασικές αρχές για την αντιμετώπιση των καθυστερήσεων:
• Ο γιατρός ζητά από τους ασθενείς να φτάσουν λίγα λεπτά πριν από το ραντεβού, ώστε να μπορούν να δώσουν τα στοιχεία τους και να μεταφερθούν στο εξεταστήριο.
• Τα σκοπίμως υπεράριθμα ραντεβού δεν είναι λύση για την αντιμετώπιση των αργοπορημένων ασθενών. Εάν όλοι εμφανιστούν στην ώρα τους, αυτό θα οδηγήσει σε σημαντικές καθυστερήσεις. Αυτό μπορεί να αμαυρώσει τη φήμη του ιατρείου.
• Πολλοί ασθενείς έχουν μια δικαιολογία για την καθυστέρηση τους και εναπόκειται στο προσωπικό του ιατρείου να την ακούσει. Για παράδειγμα, εάν ένας ηλικιωμένος ασθενής εξαρτάται από ένα μέλος της οικογένειάς του να τον φέρει στο γραφείο, δεν μπορείτε να το ψέξετε τον ασθενή. Καθίσταται απαραίτητο βέβαια να γίνει μια συζήτηση με το μέλος της οικογένειας που φέρνει τον ασθενή στο ιατρείο.
• Ο ασθενής που είναι συνήθως στην ώρα του θα πρέπει να συγχωρείται για μια περιστασιακή καθυστέρηση. Ωστόσο, ασθενείς που έρχονται αργοπορημένοι στο ραντεβού τους μπορούν να μετακινηθούν στο τέλος του προγράμματος. Ένας ασθενής που συστηματικά αργεί δεν πρέπει να προηγείται ενός ασθενούς που είναι στην ώρα του.
• Η χρέωση ενός ασθενούς για καθυστέρηση έχει δοκιμαστεί εδώ και δεκαετίες χωρίς επιτυχία. Είναι δύσκολο να εισπραχθούν αυτά τα ποσά και προκύπτει ανταγωνιστική σχέση με τον άρρωστο. Η προειδοποίηση στους ασθενείς ότι δεν θα εξετασθούν ή ότι θα μεταφερθούν στο τέλος του προγράμματος εάν είναι ασυνεπείς είναι αρκετή.
• Ο χρόνια καθυστερημένος ασθενής δείχνει έλλειψη σεβασμού προς τον ιατρό και τον χρόνο του ιατρείου. Αφού ένας ασθενής καθυστερήσει δύο ή τρείς φορές, μπορείτε να δώσετε στον ασθενή ραντεβού μόνο στο τέλος της ημέρας ή να δώσετε στον ασθενή 2-4 εβδομάδες για να βρει άλλο γιατρό, παρέχοντας αντίγραφο των ιατρικών του αρχείων.
• Οι γιατροί πρέπει να είναι αποτελεσματικοί και παραγωγικοί. Δεν μπορούν να ανέχονται ασθενείς με χρόνια καθυστέρηση που δημιουργούν προβλήματα στο προσωπικό και στους άλλους ασθενείς. Η εφαρμογή μιας σοβαρής πολιτικής σχετικά με την καθυστέρηση είναι απαραίτητη.
Διάβασε ακόμα:
10 Επαγγέλματα που δεν υπήρχαν πριν από μία δεκαετία
Πυρο-τρομοκρατία: η τρομοκρατία της φωτιάς
Τι χρειάζεται να γίνει για να διασφαλιστεί η ψυχική ευημερία στο εργασιακό περιβάλλον
