Από το ιατρείο στην τηλεϊατρική
Η χρήση του διαδικτύου για την υγειονομική περίθαλψη έχει προκαλέσει σημαντικό ενδιαφέρον τα τελευταία χρόνια. Ενώ οι ανησυχίες εξακολουθούν να υφίστανται για ζητήματα όπως το ιατρικό απόρρητο των ασθενών και η ποιότητα της πληροφορίας και της διαδικτυακής επικοινωνίας, οι νέες τεχνολογίες παρέχουν αποτελεσματικούς μηχανισμούς μεταφοράς και επεξεργασίας των δεδομένων, βελτίωσης της επικοινωνίας και διευκόλυνσης των διαγνώσεων και της παροχής της υγειονομικής περίθαλψης. Η πορεία που ακολουθεί η σύγχρονη ιατρική μπορεί να περιγραφεί ως ο δρόμος «από το ιατρείο στο διαδίκτυο».
Η ιστορία του διαδικτύου ξεκινά το 1969, όταν το δίκτυο ARPANET εγκαταστάθηκε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια. Το 1990 ο Tim Berners-Lee δημιούργησε το HTML και την πρώτη ιστοσελίδα. Δύο χρόνια αργότερα, δημιουργήθηκε το πρώτο γραφικό πρόγραμμα περιήγησης. Το 1996 δημιουργήθηκε το πρώτο Nokia Communicator, το 1998 ιδρύθηκε η Google και το 2004 ξεκίνησαν το Skype και το Facebook.
Ο ρόλος του διαδικτύου στη ζωή μας γίνεται καθημερινά όλο και σημαντικότερος. Το διαδίκτυο και τα smartphones αρχίζουν να κατακτούν και την ιατρική. Μετά τις πρώτες δειλές εφαρμογές, κάθε μέρα τα βήματα γίνονται μεγαλύτερα και τολμηρότερα. Πριν από λίγα χρόνια, ο νόμος για το ιατρικό επάγγελμα τροποποιήθηκε και τέθηκε ένα κανονιστικό πλαίσιο στην τηλεϊατρική: ο γιατρός κρίνει την κατάσταση της υγείας ενός ατόμου μετά από προηγούμενη, προσωπική εξέταση αυτού του ατόμου ή εξέτασή του μέσω συστημάτων επικοινωνίας, καθώς και μετά από ανάλυση των διαθέσιμων ιατρικών αρχείων.
Υπάρχουν όρια στη διαδικτυακή ιατρική; Αναμφίβολα, όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις, καθώς και ο προσδιορισμός του θανάτου ενός ασθενούς, δεν θα μπορούν να διεκπεραιώνονται διαδικτυακά. Για τις μη χειρουργικές ειδικότητες, από την άλλη πλευρά, το διαδίκτυο είναι μια μεγάλη επανάσταση. Αναμφίβολα, η πανδημία του κορωνοϊού έχει επιταχύνει την «τηλεϊατρική». Τα μικρά ιατρεία εξαρτώνται όλο και περισσότερο από μηχανογραφημένες διαδικτυακές εφαρμογές.
Είναι όλοι οι γιατροί υποστηρικτές της διαδικτυακής ιατρικής; Συντριπτικά ναι, ειδικά οι νεότεροι, φυσικά εντός ορισμένων ορίων και για επιλεγμένες ομάδες ασθενών. Οι γιατροί θα πρέπει να μάθουν να κάνουν τηλε-διαβουλεύσεις με ασθενείς και να αποδίδουν καλά σε αυτόν τον νέο τομέα, με αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Ένα σημαντικό πρόβλημα για τους γιατρούς θα ήταν να δώσουν συμβουλές σε ασθενείς που δεν έχουν εξετάσει στο παρελθόν. Θα πρέπει να μάθουν να είναι αποτελεσματικοί τηλε-ιατροί, αλλά και οι ασθενείς πρέπει να μάθουν να είναι καλοί τηλε-ασθενείς.
Ένα δίκτυο υπολογιστών πρόκειται να είναι το κεντρικό νευρικό σύστημα του ιατρικού γραφείου του αύριο. Ως εκ τούτου, πρέπει να σχεδιαστεί έτσι ώστε να ανταποκρίνεται στις τρέχουσες απαιτήσεις του γιατρού και να προβλέπει την ανάγκη ανάπτυξης, καθώς η χρήση υπολογιστών και διαδικτύου στις ιατρικές πρακτικές αυξάνεται σταθερά. Το διαδίκτυο υπόσχεται πολλά, όχι μόνο για τη βελτίωση της παροχής υγειονομικής περίθαλψης, αλλά και για τη βελτίωση της υγείας των ασθενών
