Bigorexia, η διαταραχή που συνδέεται με το «τέλειο σώμα»
Μπορεί η επιθυμία για απόκτηση και διατήρηση μιας καλής φυσικής κατάστασης και ενός γυμνασμένου σώματος να μοιάζει κάτι θεμιτό και να προάγει τη σωματική και ψυχική ευημερία, φαίνεται όμως ότι όταν η επιθυμία αυτή καταλήγει σε υπερπροσπάθεια και αέναη επιδίωξη, παίρνει τη μορφή μιας επικίνδυνης συμπεριφοράς τόσο για την υγεία ενός ατόμου, όσο και για την ψυχική του ισορροπία.
Η νέα αυτή διαταραχή, που βρίσκεται στο φάσμα των ψυχικών ασθενειών, ονομάζεται Bigorexia δηλαδή Μεγαλορεξία και απειλεί τις ζωές των νεαρών ατόμων, οι οποίοι δεν μπορούν να βάλουν μέτρο στη γυμναστική, με αποτέλεσμα να δρουν επιβαρυντικά για την ίδια τους τη ζωή. Αποτελεί μια μορφή μυϊκής δυσμορφίας που εκδηλώνεται, κυρίως, σε άνδρες και χαρακτηρίζεται από υπερβολική άρση βαρών, εμμονή με τους μύες και αυστηρή διατροφή.
Η διαδικτυακή εμμονή με τη μυώδη εικόνα, η οποία ενισχύεται από την χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, μπορεί να έχει τοξικές και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις για ένα άτομο. Μάλιστα, πρόσφατα ερευνητικά στοιχεία, δείχνουν πως όχι μόνο τα κορίτσια αλλά και τα αγόρια δέχονται πίεση μέσω των προτύπων που προάγονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε ανασφάλεια και τύψεις για το σώμα τους, και απορρέει από την αξιολόγηση του σώματος τους βάσει της εικόνας άλλων και την επιδίωξη αναζήτησης της επιβεβαίωσης των άλλων, μέσω των likes.
Η τάση των ανδρών να γυμνάζονται ολοένα και περισσότερο σχετίζεται με την τάση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να προβάλλουν το σώμα τους ως αντικείμενο κοινής θέας, με αποτέλεσμα όχι μόνο να επιζητούν την αποδοχή των άλλων αλλά και να φοβούνται τις επικρίσεις τους.
Επιπροσθέτως, μία ακόμη από τις αιτίες αναζητείται στις μεταβολές που πραγματοποιούνται στους νευροδιαβιβαστές του εγκεφάλου και συγκεκριμένα φαίνεται ότι οι ενδορφίνες, οι ορμόνες που εκκρίνονται κατά τη διάρκεια της σωματικής άσκησης, προσφέρουν στο άτομο μια αίσθηση ευεξίας.
Επιπλέον, ερευνητικά δεδομένα που προέρχονται από μελέτη που πραγματοποιήθηκε το 2019 σχετικά με την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους νεαρά αγόρια, έδειξε ότι ένα μεγάλο ποσοστό δήλωσε δυσαρεστημένο και πιο συγκεκριμένα το 1/3 των ατόμων που συμμετείχαν, ηλικίας 11 – 18 ετών, δεν ήταν χαρούμενoι με την εικόνα τους. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι όσοι ασχολούνταν με τον αθλητισμό ήταν περισσότερο δυσαρεστημένοι με την εικόνα τους.
Φαίνεται ότι η πίεση για το τέλειο σώμα μπορεί να εμφανιστεί ακόμα και από τα πρώτα μαθητικά χρόνια, ενώ η πανδημία πιθανόν να έχει επιτείνει το ήδη υπάρχον πρόβλημα, καθώς η κοινωνική απομόνωση, η αλλαγή της ρουτίνας και η συνεχής παρουσία μπροστά από κάμερες, συνέβαλαν ώστε κάποια αγόρια να πήραν κιλά, οδηγώντας τους σε άγχος για την εικόνα τους. Σε κάθε περίπτωση, η σύγκριση με συγκεκριμένα πρότυπα «ομορφιάς» οδηγεί σε μειωμένη αυτοπεποίθηση και αυξημένη ανάγκη για γυμναστική ώστε να επιτευχθεί το όνειρο του “τέλειου” σώματος .
Τέλος, η bigorexia, μπορεί να επιφέρει προβλήματα και στις διαπροσωπικές σχέσεις των νεαρών, κλονίζοντας τις κοινωνικές τους δεξιότητες, καθώς επιλέγουν να περνούν περισσότερο χρόνο στο γυμναστήριο απ΄ό,τι με φίλους ή και τους γονείς τους.
Διάβασε ακόμα:
Το διαδίκτυο ως εκπαιδευτικό εργαλείο
