Οι ηρωικές πράξεις μας αγγίζουν και μας γεμίζουν θαυμασμό κάνοντάς μας να επαναπροσδιορίζουμε τις αξίες μας. Αλλά τι είναι αυτό που οδηγεί ορισμένους ανθρώπους να δρουν ηρωικά ακόμα κι όταν έχουν να αντιμετωπίσουν έναν σοβαρό κίνδυνο; Σύμφωνα με τον διάσημο ψυχολόγο Philip Zimbardo το εφαλτήριο για τον ηρωισμό είναι μία ανησυχία για τους ανθρώπους που βρίσκονται σε ανάγκη,
Το φαινόμενο πρωτοπεριγράφηκε από τον ψυχολόγο Thorndike όταν μετά από έρευνες που έκανε σε στρατιωτικούς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αν αναγνωρίσουμε κάποιο θετικό χαρακτηριστικό σε κάποιον έχουμε την τάση να προεξοφλούμε ότι θα έχει και άλλα θετικά χαρακτηριστικά, χωρίς να στηριζόμαστε σε αντικειμενικά κριτήρια. Μοιάζει σαν να δημιουργούμε ένα φωτοστέφανο που καλύπτει αυτόν τον άνθρωπο και τείνουμε να επιβεβαιώνουμε
Η υπερβολική σκέψη απαντάται συχνά και είναι δύο τύπων: o αναλογισμός του παρελθόντος και η ανησυχία για το μέλλον. Διαφέρει από την επίλυση προβλημάτων, άρα τη στρατηγική για τη λύση. Η υπερβολική σκέψη αφορά τον ακατάπαυστο αναστοχασμό ενός ζητήματος. Συχνά ακούμε «δεν μπορώ να χαλαρώσω – είναι σαν να μην ησυχάζει ποτέ ο εγκέφαλός μου», ή «δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι πώς η ζωή μου θα ήταν καλύτερη αν έκανα διαφορετικές επιλογές». Η υπερβολική σκέψη συνδέεται με την κατάθλιψη και το
