Είσαι doer ή thinker;
Περισσότερο κάνεις πράγματα ή μιλάς και σκέφτεσαι γι’ αυτά που θα ήθελες ή θα μπορούσες να κάνεις; Σίγουρα ο καθένας από εμάς οργανώνει την αντίληψη του για τον κόσμο και αλληλεπιδρά με αυτόν με έναν μοναδικά διαφορετικό τρόπο. Κάθε άτομο είναι ένας συνδυασμός σκέψης και πράξης, αλλά το “να κάνεις” και το “να σκέφτεσαι” είναι δύο διαφορετικές δεξιότητες. Καθώς μεγαλώνουμε εσωτερικεύουμε εμπειρίες από το περιβάλλον μας και εξελισσόμαστε σύμφωνα με την όποια προδιάθεσή μας, ενισχύοντας τελικά περισσότερο κάποιες από τις δεξιότητές μας. Με βάση τα κυρίαρχα στοιχεία της προσωπικότητάς μας αυτοπροσδιοριζόμαστε και λειτουργούμε στην προσωπική και επαγγελματική μας ζωή με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Σε αυτήν την λογική και με μια ευρεία κατηγοριοποίηση μπορεί κανείς να ανήκει είτε στους πράττοντες (Doers) είτε στους σκεπτόμενους/στοχαστές (Thinkers).
Σκέψου, αν είχες να επιλέξεις ανάμεσα σε δύο διαφορετικές προσωπικότητες ανθρώπων κάποιον για να σε συμβουλέψει για τη δουλειά σου, τι θα διάλεγες; Κάποιον που έχει αναδείξει με πράξεις και έργα ένα επίπεδο επιδόσεων στον συγκεκριμένο τομέα ή κάποιον που έχει φιλοσοφήσει τον τρόπο λειτουργίας του συγκεκριμένου τομέα, τον έχει μελετήσει πολύ καλά σε θεωρητικό επίπεδο και έχει επιχειρηματολογήσει σε σχετικές ομιλίες;
Η απάντηση σίγουρα δεν είναι απλή, καθώς υπάρχουν καταστάσεις όπου η εμπιστοσύνη σε έναν ειδικό με πρακτική εμπειρία έχει νόημα και άλλες, όπου η πρακτική εμπειρία δεν έχει και τόση αξία ή παρεμποδίζει την εξέλιξη. Παρόλο που υπάρχουν σαφή παραδείγματα της σχέσης πράττειν-σκέπτεσθαι σε πολλούς τομείς, τα περισσότερα παραδείγματα δεν είναι ξεκάθαρα. Γενικά οι συμβουλές από τους doers τείνουν να είναι χειρότερες όσο απομακρύνονται από τις υποθέσεις και τα στοιχεία που υποστηρίζουν τις θεωρίες τους και αντίστοιχα οι συμβουλές από τους thinkers τείνουν να είναι χειρότερες όσο περισσότερο απομακρύνονται από την προσωπική τους εμπειρία. Η καλύτερη προσέγγιση είτε σε προσωπικό επίπεδο είτε σε επιχειρηματικό είναι να συνδυάσει κανείς τα χαρακτηριστικά που έχουν οι στοχαστές και οι πράττοντες, για να αντισταθμίσει τις αδυναμίες τους.
Thinkers:
Είναι ιδεαλιστές. Ενδιαφέρονται για τις διαθέσιμες δυνατότητες και χρειάζονται πολύ χρόνο για να τις εντοπίσουν και να τις επεξεργαστούν. Σκέφτονται πέρα από την πεπατημένη και αναλύουν το περιβάλλον τους με μεγάλη προσοχή στη λεπτομέρεια, ενώ παράλληλα χαρακτηρίζονται από την ετοιμότητά τους για μάθηση. Έχουν μεγάλη περιέργεια για τον κόσμο, είναι αναλυτικοί και μεθοδικοί. Συχνά αποπροσανατολίζονται και απομακρύνονται από την επίλυση προβλημάτων ή την επίτευξη των απαιτούμενων στόχων. Εύκολα ξεκινούν κάτι, αλλά δύσκολα το ολοκληρώνουν. Δεν αξιοποιούν τις δυνατότητές τους, καθώς εύκολα παρασύρονται από το αίσθημα του φόβου. Έχουν την τάση να σκέφτονται περισσότερο τα μειονεκτήματα μιας κατάστασης και φοβούνται πολύ να υλοποιήσουν τις ιδέες τους ή κωλυσιεργούν στην αναζήτηση του καλύτερου τρόπου. Αγαπούν τις δικαιολογίες όταν χρειάζεται να εξηγήσουν γιατί δεν έχουν θέσει ακόμη σε εφαρμογή όσα σκέφτονται και προτείνουν. Δεν είναι σε θέση να επικεντρωθούν στη «γενικότερη εικόνα» και να προσχωρήσουν στην εφαρμογή. Λαμβάνουν ικανοποίηση από το γεγονός ότι έχουν ιδέες και θεωρίες υψηλής ποιότητας.
Doers:
Είναι πραγματιστές. Είναι γενναίοι, επίμονοι, ρισκάρουν και δύσκολα εκφοβίζονται. Εργάζονται σκληρά και βρίσκουν λύσεις μέσω της δοκιμής και του λάθους. Αισθάνονται ικανοποιημένοι, όταν τα έργα ολοκληρώνονται και θεωρούν ότι οι αποφάσεις πρέπει να εκτελούνται και δεν υπάρχουν περιθώρια για να ξανασκεφτούν τα ίδια και τα ίδια. Λένε εύκολα ναι σε ιδέες που μοιάζουν εφικτές και αναζητούν τρόπους εφαρμογής και επίλυσης προβλημάτων όσο πιο γρήγορα γίνεται. Δεν αναλώνονται σε εκτενείς συζητήσεις και προτιμούν τις πράξεις από τα λόγια. Αντιστέκονται στην εξουσία, αμφισβητούν την ασάφεια και δεν ανέχονται την ασυνέπεια. Έχουν την τάση να αγνοούν τις οδηγίες ή να τροποποιούν τις οδηγίες όταν πιστεύουν ότι ο δικός τους τρόπος είναι καλύτερος. Υποτιμούν συχνά τον κίνδυνο που μπορεί να ελλοχεύει στις διάφορες καταστάσεις. Μπορεί εύκολα να παρασυρθούν και να προσπεράσουν σημαντικές λεπτομέρειες. Αγαπούν τις δύσκολες αποστολές, αλλά χάνουν το ενδιαφέρον τους όταν τους ανατίθενται επαναλαμβανόμενα καθήκοντα που προσφέρουν ελάχιστη πρόκληση. Όταν αισθάνονται ότι η συνεισφορά τους υποτιμάται μπορεί εύκολα να αποσυρθούν. Λαμβάνουν ικανοποίηση και θετική ανατροφοδότηση από τους άλλους κυρίως μέσα από τις επιδόσεις τους.
Όλοι διαθέτουν στοιχεία από αυτές τις ανταγωνιστικές ποιότητες και μπορούν με εξάσκηση να τις εξισορροπήσουν προς όφελός τους. Εάν παρατηρείς ότι πολύ συχνά η μία πλευρά σε παρασέρνει είναι ίσως μια καλή ευκαιρία να αλλάζεις στάση ζωής.
«Να σκέφτεσαι σαν άνθρωπος της δράσης και να ενεργείς σαν άνθρωπος της σκέψης.» – Henri Bergson
Διάβασε ακόμα:
Η χρηματική ανταμοιβή ως κίνητρο απόδοσης στην εργασία
Οι οικονομικές επιπτώσεις της μετανάστευσης
