
Η εργασιακή φωνή και η εργασιακή σιωπή
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ιδιαίτερος λόγος στους κύκλους του ανθρώπινου δυναμικού των εταιριών για δύο σημαντικές έννοιες, την εργασιακή φωνή και την εργασιακή σιωπή. Σχετιζόμενες με τις δύο αυτές έννοιες έχουν αναπτυχθεί και άλλοι όροι, με σκοπό την καλύτερη κατανόηση της συμπεριφοράς των εργαζομένων.
⚫ Εργασιακή φωνή: η εργασιακή φωνή αναφέρεται στο δικαίωμα λόγου που έχουν οι εργαζόμενοι για θέματα που τους ενδιαφέρουν στην επιχείρηση. Είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο για να καλύψει μια ολόκληρη ποικιλία διαδικασιών και δομών που επιτρέπουν στους εργαζόμενους, άμεσα ή έμμεσα, να συμβάλλουν στη λήψη αποφάσεων της επιχείρησης. Μπορεί να θεωρηθεί ως η ικανότητα των εργαζόμενων να επηρεάζουν τις ενέργειες του εργοδότη. Σχετιζόμενη έννοια είναι η συναινετική φωνή. Η συναινετική φωνή είναι η λεκτική έκφραση των ιδεών, των πληροφοριών ή των απόψεων που σχετίζονται με την εργασία, οι οποίες κάτω από ένα αίσθημα παραίτησης, ο εργαζόμενος θεωρεί ότι δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά. Η αμυντική φωνή από την άλλη είναι αυτό-προστατευτική, ο υπάλληλος κάτω από το αίσθημα φόβου και προσωπικών κινδύνων εκφράζει ιδέες που αποσκοπούν στη μετατόπιση της προσοχής. Τέλος η θετική φωνή αναφέρεται στην εκούσια εκδήλωση ιδεών, πληροφοριών ή απόψεων σχετικών με την εργασία, υπό την προϋπόθεση ότι αυτές οι ενέργειες θα ωφελήσουν άλλους, όπως ο εκάστοτε οργανισμός.
⚫ Εργασιακή σιωπή: η εργασιακή σιωπή, από την άλλη, είναι η επιλογή του εργαζομένου να παρακρατήσει τις απόψεις και τις ανησυχίες του σχετικά με θέματα της επιχείρησης. Η σχετιζόμενη έννοια της συναινετικής σιωπής, αναφέρεται στην εκ προθέσεως παθητική συμπεριφορά, με επικρατούσα αίσθηση του εργαζομένου να είναι η παραίτηση και ως εκ τούτου να πιστεύει ότι οι σημαντικές αλλαγές είναι πέρα από τις δυνατότητες του. Η αμυντική σιωπή από την άλλη σχετίζεται με περιπτώσεις όπου ο εργαζόμενος παρακρατεί ιδέες και πληροφορίες με βάση το φόβο ότι μπορεί να κινδυνεύσει προσωπικά αν κοινοποιήσει αυτές τις ιδέες και πληροφορίες. Τέλος η θετική σιωπή αναφέρεται σε περιπτώσεις όπου ο υπάλληλος που έχει συνεργατική διάθεση παρακρατεί ιδέες, πληροφορίες ή απόψεις που σχετίζονται με την εργασία για να ωφεληθούν οι άλλοι.
Επιφανειακά, η έκφραση και η παρακράτηση συμπεριφοράς μπορεί να φαίνεται ότι είναι δύο αντίθετες έννοιες, γιατί η σιωπή συνεπάγεται ‘μη λόγο’ ενώ η φωνή συνεπάγεται ‘λόγο’ για σημαντικά ζητήματα και προβλήματα στις επιχειρήσεις. Στην ουσία όμως είναι δύο τελείως διαφορετικές έννοιες.