Μπορώ να αποφύγω τους καβγάδες στη δουλειά;
Το πιθανότερο είναι ότι κανείς δεν επιθυμεί να εργάζεται σε ένα περιβάλλον με εντάσεις, συχνές συγκρούσεις, καβγάδες και αρνητικότητα. Αναπόφευκτα όμως, κανείς δεν θα καταφέρει να ολοκληρώσει την επαγγελματική του πορεία αλώβητος. Είναι εξάλλου αναμενόμενο, εφόσον οι άνθρωποι επενδύουν και εμπλέκονται συναισθηματικά μέσω της καθημερινή τριβής στον χώρο εργασίας, να υπάρχουν περιθώρια για εντάσεις, παρεξηγήσεις και αρνητικές συμπεριφορές. Στην πραγματικότητα, οι υγιείς συγκρούσεις είναι περισσότερο χρήσιμες απ’ ότι επιζήμιες και φαίνεται ότι μακροπρόθεσμα και με την κατάλληλη διαχείριση, επιφέρουν θεαματικά αποτελέσματα στην αύξηση της παραγωγικότητας και της εργασιακής ικανοποίησης.
Το πρόβλημα είναι οι άσκοπες συγκρούσεις και οι καβγάδες που εξυπηρετούν προσωπικές ανασφάλειες και διαιωνίζουν ένα κλίμα εκφοβισμού και δυσαρέσκειας που δεν προωθεί την εξέλιξη. Διαφωνίες, διαφορετικές απόψεις και αντικρουόμενες οπτικές στη συνύπαρξη διαφορετικών προσώπων με διαφορετικά βιώματα, διαφορετικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας και διαφορετικές δεξιότητες επικοινωνίας, δημιουργούν τις κατάλληλες προϋποθέσεις για ακατάλληλες συμπεριφορές. Σε αυτές τις περιπτώσεις αυτό που μπορεί να επιφέρει τελικά αρμονία είναι η ύπαρξη αμοιβαίας εμπιστοσύνης και σεβασμού μεταξύ των εργαζομένων. Εάν αυτά τα στοιχεία δεν υπάρχουν, θα χρειαστεί πολύ μεγάλη προσπάθεια για να επέλθει ισορροπία και ηρεμία στο εργασιακό περιβάλλον.
Για να μπορέσουμε να επιλύσουμε μια σύγκρουση, θα πρέπει να είμαστε σε θέση αρχικά να την αναγνωρίσουμε. Φυσικά στα πρώτα στάδια, η δυσαρέσκεια της μίας πλευράς και οι πρώτες αρνητικές δονήσεις μπορεί να περάσουν απαρατήρητες από το σύνολο των συναδέλφων ή ακόμα και από τον ίδιο τον αποδέκτη, οπότε σε πρακτικό επίπεδο δεν υπάρχει κάποια σοβαρή αντίδραση. Συνήθως ξέρουμε ότι τα άτομα εμπλέκονται σε καβγάδες διότι αισθάνονται ότι οι δεξιότητες ή οι ικανότητες τους υποτιμώνται ή ότι δεν λαμβάνουν την αναγνώριση και επιβράβευση που τους αναλογεί. Άλλες φορές βέβαια οι εντάσεις υποκινούνται από συναισθήματα απογοήτευσης και ζήλειας ή από άλλους προσωπικούς παράγοντες. Η αναγνώριση και η κατανόηση του συναισθήματος που κρύβεται πίσω από τον καβγά, δηλαδή του συναισθήματος που βιώνει το άτομο που υποκίνησε τη σύγκρουση, με τους κατάλληλους χειρισμούς, βοηθάει πολύ στο να εκτονωθεί η ένταση και να μειωθεί η εμφάνιση παρόμοιων περιστατικών από το ίδιο πρόσωπο, προωθώντας μια θετική αλλαγή στη συμπεριφορά του.
Ωστόσο, καμία σύγκρουση δεν πρόκειται να επιλυθεί χωρίς υποχωρήσεις και αυτό σημαίνει ότι το σημαντικότερο εφόδιο είναι να βελτιώσουμε τις δεξιότητες διαπραγμάτευσης που διαθέτουμε. Εντοπίζουμε και συζητάμε τα σημεία της διένεξης, χωρίς να αναφερόμαστε στα προσωπικά χαρακτηριστικά των εμπλεκόμενων. Εστιάζουμε δηλαδή πάντοτε στην κατάσταση και αποβλέπουμε σε μικρούς στόχους μέχρι να επιτευχθεί η ολοκληρωτική αποφόρτιση. Ο τελικός στόχος δεν είναι να βρεθεί ο «νικητής» ή να αποδοθεί απόλυτη δικαιοσύνη. Ο απώτερος στόχος είναι να βρεθεί ένα σημείο που θα ικανοποιεί και τις δύο πλευρές, τουλάχιστον ως ένα βαθμό, με γνώμονα πάντα την βελτίωση της εργασιακής απόδοσης και την αποφόρτιση των εργαζομένων προς το κοινό συμφέρον. Κάποιες φορές οι προτάσεις μας μπορεί να μην λειτουργούν, όπως θα θέλαμε, και έτσι θα πρέπει να είμαστε σε συνεχή εγρήγορση για την αναζήτηση της χρυσής τομής που θα οδηγήσει σταδιακά στην επίλυση. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι όσο μια σύγκρουση παραμένει ενεργή με την πάροδο του χρόνου, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να επιλυθεί. Η υπερβολική ένταση που συσσωρεύεται λειτουργεί πάντα αρνητικά, οπότε το ιδανικότερο είναι να αντιμετωπίζονται οι εντάσεις το συντομότερο δυνατό, όσο άβολο ή δύσκολο κι αν μοιάζει. Εάν χρειαστεί, ζητάμε τη συνδρομή άλλων προσώπων ή προσπαθούμε να ηρεμήσουμε πριν εμπλακούμε στη διαδικασία της επίλυσης. Η ψυχραιμία, η ευγένεια και η υπομονή είναι από τα βασικά χαρακτηριστικά που θα μας οδηγήσουν μακριά από εντάσεις και θα διατηρήσουν το εργασιακό μας περιβάλλον φιλικό και ευχάριστο.
