Ο καθένας θα μπορούσε να γίνει εκατομμυριούχος
Οι περισσότεροι πλούσιοι δεν κληρονόμησαν τα χρήματα. Οι εξαιρετικά πλούσιοι είναι κατά ~80% αυτοδημιούργητοι. Μεταξύ ανθρώπων που είναι εκατομμυριούχοι και πολυεκατομμυριούχοι βρίσκονται “get rich slow” άτομα, όπως δάσκαλοι, μηχανικοί, διευθυντές, λογιστές, γιατροί, πιλότοι και άλλα άτομα που είναι χαμηλού-μέσου, μέσου και ανώτερου-μέσου εισοδήματος. Όλοι αυτοί πλούτισαν επενδύοντας για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμα κι αν δεν είχαν ποτέ υψηλό εισόδημα. Οι περισσότεροι επιχειρηματίες υψηλού εισοδήματος άρχισαν από το μηδέν. Ο λόγος είναι απλός. Ευκολότερα αναλαμβάνουμε κινδύνους όταν είμαστε νέοι με λίγες ευκαιρίες, σε σύγκριση με άτομα ανώτατης εκπαίδευσης με πολλές ευκαιρίες εργασίας.
Όλα αυτά δεν είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μιας χώρας. Στις ανεπτυγμένες και «πλούσιες» πόλεις της Ευρώπης, είναι πιο συνηθισμένο να βλέπουμε κληρονομικό πλούτο σε σύγκριση με τις αναπτυσσόμενες χώρες. Οι νεοφυείς βιομηχανίες δημιουργούν περισσότερους νέους εκατομμυριούχους. Στη δεκαετία του 1980 το Citi του Λονδίνου άνοιξε και έκανε πολλούς νέους πλούσιους. Σε ορισμένες κοινωνίες όπου είναι έντονη η ταξική συνείδηση, είναι δυσκολότερο να ανέβει κανείς οικονομικά, αλλά πλέον με το Διαδίκτυο αυτό αλλάζει, καθώς οι άνθρωποι δεν περιορίζονται από την γεωγραφική θέση.
Μπορεί να φαίνεται προφανές, αλλά αυτοί που αναλαμβάνουν περισσότερους κινδύνους είναι πιθανότερο να πλουτίσουν, ανεξάρτητα από το που ζουν. Τολμηρά άτομα που μεταναστεύουν ή πληρώνονται βάσει απόδοσης και όχι με μισθό είναι πιθανότερο να πετύχουν, ειδικά εάν επιμείνουν. Ο τύπος της προσωπικότητας, τα ατομικά χαρακτηριστικά και οι συνήθειες είναι εξ’ ίσου πιθανό να οδηγήσουν σε επιτυχία. Αυτό αφορά ακόμη και τον κληρονομικό πλούτο. Ένας επιμελής, συνετός και εργατικός άνθρωπος είναι λιγότερο πιθανό να χάσει χρήματα από μια κληρονομιά, ένα μεγάλο μπόνους ή ένα σπάνιο γεγονός όπως ένα λαχείο. Η προφανής εξήγηση για αυτό είναι η πιο συντηρητική προσωπικότητά του σε σύγκριση με έναν τζογαδόρο. Ομοίως, κάποιος που περισσότερο επενδύει παρά αποταμιεύει, ξεκινά νέες επιχειρήσεις και αναλαμβάνει υπολογισμένους κινδύνους, είναι πιθανό να πλουτίσει πολύ περισσότερο από κάποιον που παραμένει συντηρητικός. Η κάλυψη των «κινδύνων καταστροφής» είναι σημαντικότερη από την κάλυψη από άλλους κινδύνους. Πολλοί έχουν εμμονή με κινδύνους όπως η απώλεια χρημάτων εάν μια επένδυση απαξιωθεί κατά 10% και δεν μπορούν να περιμένουν την ανάκαμψη των αγορών. Λίγοι άνθρωποι εστιάζουν σε κινδύνους που θα μπορούσαν να καταστρέψουν εντελώς μια επιχείρηση ή ένα άτομο. Ελάχιστες επιχειρήσεις είναι προετοιμασμένες για συμβάντα όπως η πανδημία COVID ή η 11η του Σεπτέμβρη.
Οι περιπτώσεις πλουτισμού από το μηδέν δεν είναι τόσο συνηθισμένες. Εξάλλου, και ο πλούτος δεν είναι τόσο συνηθισμένος. Ωστόσο, οι άνθρωποι που τον κατακτούν έχουν συνήθως ξεκινήσει από χαμηλά. Το αντίθετο επίσης συμβαίνει, από πλούσιος να γίνει κανείς επαίτης. Στην πραγματικότητα, είναι πιο συνηθισμένο -πάνω από το 70% των πάμπλουτων επαγγελματιών αθλητών καταρρέει οικονομικά μετά την απόσυρσή τους, όπως και οι περισσότεροι τυχεροί λαχείων και οι περισσότεροι πλούσιοι τρίτης γενιάς.
Η ουσία βρίσκεται στην εκμάθηση του τρόπου ελέγχου, στην χρηστή διαχείριση του πλούτου και στην προσαρμοστικότητα στις μεταβαλλόμενες συνθήκες και όχι τόσο στην κατ’ αρχήν δημιουργία πλούτου. Οι άνθρωποι που γίνονται εκατομμυριούχοι αρχίζουν να επενδύουν νωρίς, είναι πρόθυμοι να κάνουν θυσίες και αναλαμβάνουν υπολογισμένους κινδύνους στις επιχειρήσεις, στη ζωή και στις επενδύσεις. Επίσης, ακούνε τους ειδικούς. Οι εκατομμυριούχοι είναι πιθανότερο να λάβουν υπ’ όψη τους έγκυρες οικονομικές συμβουλές. Συγκριτικά, οι περισσότεροι άνθρωποι που δεν πετυχαίνουν είναι πιθανότερο να λάβουν αποφάσεις βασιζόμενοι σε φίλους, οικογένεια, γνωστούς και μερικές φορές σε διαδικτυακές κριτικές και απόψεις.
Επίσης σημαντική είναι η ικανότητα ελέγχου των συναισθημάτων, ενδεχομένως με τη βοήθεια ενός συμβούλου, ειδικά όταν οι αγορές καταρρέουν. Πάμπολλοι προχωρούν σε πωλήσεις πανικού κατά τη διάρκεια κρίσεων. Οι πωλήσεις αυτές μπορεί να κοστίσουν τελικά περισσότερο από μια αναμονή μερικών ημερών. Σημαντικό ρόλο παίζουν και οι κακές αποφάσεις. Ένα διαζύγιο, οι υπερβολικές δαπάνες και η κρίση της μέσης ηλικίας είναι μερικοί από τους λόγους για τους οποίους οι άνθρωποι δεν γίνονται πλούσιοι. Οι περισσότεροι άνθρωποι που κληρονομούν χρήματα τελικά τα χάνουν. Άρα, ένα υψηλό εισόδημα δεν είναι από μόνο του ικανό να οδηγήσει σε πραγματικό πλούτο. Όμως, ο καθένας θα μπορούσε να γίνει εκατομμυριούχος εάν κινηθεί με τόλμη, λογική και σωφροσύνη.
Διαβάστε ακόμα:
