Οι αιτίες των συγκρούσεων στον εργασιακό χώρο
Η ύπαρξη συγκρούσεων σε έναν οργανισμό ή μία επιχείρηση είναι κάτι δεδομένο. Αν όμως δεν υπάρξει σωστή διάγνωση και κατανόηση των λόγων που οδήγησαν σε μία σύγκρουση, τότε δεν θα μπορέσει να επέλθει και η εύστοχη επίλυσή της. Οι αιτίες που μπορούν να επηρεάσουν την ομαλή λειτουργία μίας ομάδας είναι πολλές. Κάποιες από τις πιο συνηθισμένες είναι οι ακόλουθες:
1. Σύγκρουση στόχων: Ίσως η πιο συνηθισμένη αιτία για τη δημιουργία συγκρούσεων,αναφέρεται σε περιπτώσεις κατά τις οποίες ο στόχος ενός υπαλλήλου ή μίας ομάδας είναι αντίθετος ή δεν συμβαδίζει με τον στόχο κάποιου άλλου υπαλλήλου ή κάποιας άλλης ομάδας. Σε αυτή την περίπτωση, τα άτομα κινούνται με βάση το δικό τους συμφέρον και παραμελούν τη γενικότερη ευημερία του οργανισμού.
2. Έντονο άγχος: Οι έντονοι ρυθμοί ζωής και εργασίας επηρεάζουν άμεσα την απόδοση των εργαζομένων. Ένας άλλος λοιπόν βασικός παράγοντας που οδηγεί σε συγκρούσεις είναι η μεγάλη πίεση που ασκείται τόσο στα μεμονωμένα άτομα όσο και στα διαφορετικά τμήματα ενός οργανισμού, με σκοπό τη γρήγορη διεκπεραίωση των απαραίτητων εργασιών με όσο το δυνατόν πιο άρτιο αποτέλεσμα.
3. Περιορισμένοι πόροι: Κάθε οργανισμός διαθέτει έναν συγκεκριμένο αριθμό πόρων για την κάλυψη των απαραίτητων αναγκών και τη διεκπεραίωση των εργασιών. Η διεκδίκηση τέτοιων πόρων μπορεί να προκαλέσει έντονες διαμάχες μεταξύ τμημάτων, ομάδων ή ακόμα και μεμονωμένων υπαλλήλων.
4. Οργανωτική δομή και έλλειψη οργανωσιακής κουλτούρας: Η έλλειψη οργάνωσης, οι αλλαγές στη δομή και η απουσία οργανωσιακής κουλτούρας είναι επίσης κάποιοι από τους λόγους που οδηγούν σε διαξιφισμούς. Όταν το όραμα και οι αξίες του οργανισμού δεν είναι ξεκάθαρα, οι υπάλληλοι δεν έχουν ένα κοινό στόχο και επιδιώκουν μόνο τη διεκπεραίωση της εργασίας που τους έχει ανατεθεί.
5. Επικοινωνία: Μία απαραίτητη προϋπόθεση για την αποφυγή συγκρούσεων είναι η σωστή επικοινωνία των τμημάτων και των υπαλλήλων μεταξύ τους. Η έλλειψη πληροφοριών και η μη κατανόηση κάποιων αποφάσεων μπορούν να οδηγήσουν σε μείωση της συναδελφικότητας και σε διαμάχες.
6. Αντιλήψεις και αξίες: Είναι δεδομένο ότι κάθε άνθρωπος έχει το δικό του σύστημα αξιών και αντιλήψεων, το οποίο παίζει καθοριστικό ρόλο τόσο στη δουλειά του όσο και στη ζωή του γενικότερα. Πολλές φορές αυτό το σύνολο αξιών έρχεται σε σύγκρουση με γεγονότα και τις καταστάσεις που καλείται κάποιος να αντιμετωπίσει μέσα στο περιβάλλον της δουλειάς του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αποδώσει όπως πρέπει.
7. Διακρίσεις: Οι διακρίσεις αναφέρονται σε συμπεριφορές που λαμβάνουν χώρα και διαχωρίζουν είτε αρνητικά είτε θετικά άτομα από την ίδια ομάδα. Όταν ένας εργαζόμενος αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει κάποια μορφή διάκρισης απέναντι στον ίδιο ή τη δουλειά του, είναι σίγουρο ότι θα επηρεαστεί τόσο η σχέση του με τα άλλα μέλη της ομάδας όσο και η αποδοτικότητά του.
8. Συνθήκες εργασίας: Σε αυτή την περίπτωση μπορούν να προκληθούν διαμάχες λόγω των διαφορετικών συνθηκών εργασίας των υπαλλήλων. Όταν παρατηρείται ανεπάρκεια και ανισότητα, τότε τα άτομα αισθάνονται αδικημένα και δεν μπορούν να αποδώσουν τα επιθυμητά.
Όπως είναι αναμενόμενο μία σύγκρουση στον εργασιακό χώρο είναι κάτι που πρέπει να αποφεύγεται, αλλά και στις περιπτώσεις που τελικά παρουσιάζεται πρέπει να αντιμετωπίζεται με ψυχραιμία και σύνεση.
