Οι εσωστρεφείς διαφέρουν νευροβιοχημικά από τους εξωστρεφείς
Πρόκειται για δύο αντίθετους τύπους προσωπικότητας. Οι εσωστρεφείς εστιάζουν προς τα μέσα, στις δικές τους σκέψεις και οι εξωστρεφείς εστιάζουν προς τα έξω, στον κόσμο. Παρομοιάζοντάς τους με μπαταρίες, οι εσωστρεφείς επαναφορτίζονται μόνοι τους, ενώ οι εξωστρεφείς παίρνουν δύναμη από άλλους. Οι εξωστρεφείς επικεντρώνονται στον εξωτερικό κόσμο και έλκουν ενέργεια από αυτόν. Οι εσωστρεφείς βρίσκουν τον εσωτερικό κόσμο της σκέψης πιο ενδιαφέροντα και αντλούν ενέργεια παραμένοντας μόνοι τους.
Μια βασική διαφορά μεταξύ των δύο είναι ο τρόπος που ανταποκρίνονται στον νευροδιαβιβαστή που συνδυάζεται με την ανταμοιβή: τη ντοπαμίνη. Με την απελευθέρωση αυτής της ουσίας παρακινούμαστε να κερδίσουμε χρήματα, να βρούμε συνεργάτη και να συνεχίζουμε τη ζωή μας. Όταν η ντοπαμίνη πλημμυρίζει τον εγκέφαλο, τόσο οι εσωστρεφείς όσο και οι εξωστρεφείς ευαισθητοποιούνται ως προς το περιβάλλον τους και εξάπτεται η περιέργεια και η φαντασία τους. Ωστόσο, οι εσωστρεφείς προτιμούν να χρησιμοποιούν μια διαφορετική χημική ουσία που ονομάζεται ακετυλοχολίνη, η οποία χαρακτηρίζει το σύστημα «ανάπαυσης και πέψης». Όπως η ντοπαμίνη, η ακετυλοχολίνη παρέχει επίσης ευχαρίστηση, αλλά η διαφορά είναι ότι η απόλαυση διοχετεύεται προς τα μέσα, συμβάλλοντας στη βαθειά σκέψη, στον προβληματισμό, στη δημιουργικότητα, στη χαλάρωση, στην ενδοσκόπηση και στην ηρεμία. Οι μύες χαλαρώνουν, αποθηκεύεται ενέργεια, μειώνεται η καρδιακή συχνότητα και η αρτηριακή πίεση και το σώμα ετοιμάζεται να αδρανοποιηθεί και να σκεφτεί.
Και οι δύο τύποι ανθρώπων χρησιμοποιούν και τους δύο νευροδιαβιβαστές, η προτίμηση είναι αυτό που τους ξεχωρίζει. Οι εξωστρεφείς προτιμούν τη ντοπαμίνη χάρη στην οποία το σάκχαρο στο αίμα αυξάνεται για να παρέχει περισσότερη ενέργεια και το άτομο αποκτά τόλμη και βρίσκεται σε εγρήγορση.
Αντίθετα από τη λαϊκή πεποίθηση, οι εσωστρεφείς δεν χαρακτηρίζονται από τον ντροπαλό, ενδοσκοπικό χαρακτήρα τους, αλλά είναι αυτοί που παίρνουν καλή βαθμολογία σε ένα χαρακτηριστικό που ονομάζεται «υψηλή αντιδραστικότητα» (“high reactivity”), που σημαίνει ότι αντιδρούν πιο έντονα στα εξωτερικά ερεθίσματα, όπως σε ήχους, αρώματα, γεύσεις, θεάματα και απτικά ερεθίσματα (και στις 5 αισθήσεις). Η διαφορά αυτή αποδίδεται στην αμυγδαλή του εγκεφάλου ως τμήμα του μεταιχμιακού συστήματος (ενός συνόλου ανατομικών δομών του εγκεφάλου μεταξύ του φλοιού και του υποθαλάμου). Η αμυγδαλή σχετίζεται με τον έλεγχο των συναισθημάτων και της συμπεριφοράς. Το μεταιχμιακό σύστημα μέσω του υποθαλάμου και των ορμονών που αυτός εκκρίνει επηρεάζει με πολλούς τρόπους τη συμπεριφορά και «υπαγορεύει» στον υπόλοιπο εγκέφαλο και στο νευρικό σύστημα πώς να ανταποκριθεί. Οι εσωστρεφείς αντιδρούν πιο έντονα στα αισθητηριακά ερεθίσματα επειδή έχουν πιο διεγέρσιμες αμυγδαλές. Η υπερδιέγερση της αμυγδαλής οδηγεί σε αυξημένες καρδιακές σφύξεις, διεσταλμένες κόρες, συνεσπασμένες φωνητικές χορδές, περισσότερη κορτιζόλη στο σάλιο (ορμόνη του στρες) και ταχύτερες κινήσεις των ματιών κατά την επεξεργασία πληροφοριών. Αυτό είναι σημαντικό ως προς την ποσότητα ερεθισμάτων που δέχεται ένα άτομο.
Συνεπώς, η εσωστρέφεια και η εξωστρέφεια μπορούν να θεωρηθούν «φίλτρα» του έξω κόσμου. Οι εσωστρεφείς αντιδρούν πιο έντονα σε ερεθίσματα που «αποστραγγίζουν» τις ψυχικές και πνευματικές τους μπαταρίες. Αποδίδουν καλύτερα και προτιμούν να«επαναφορτίζουν» σε ήρεμο περιβάλλον. Βαριούνται λιγότερο γρήγορα. Οι εξωστρεφείς απαιτούν υψηλότερα επίπεδα ερεθισμάτων για να λειτουργούν στο μέγιστο βαθμό. «Ζωντανεύουν» μαζί με άλλους ανθρώπους και σε έντονα διεγερτικό περιβάλλον και βαριούνται πιο εύκολα.
Έτσι, ο καθένας βρίσκει το περιβάλλον που του ταιριάζει καλύτερα σε ένα επιθυμητό επίπεδο διέγερσης για βέλτιστη απόδοση. Η νευροβιοχημεία είναι το κλειδί.
