Ουσιώδη προαπαιτούμενα της εξελικτικής κυριαρχίας
Ο άνθρωπος είναι μοναδικός ως προς τη μυϊκή δομή του αντιβραχίου και της άκρας χειρός. Από τον χειρισμό πρωτόγονων εργαλείων έως τα γραπτά μηνύματα στα κινητά τηλέφωνα, το ανθρώπινο χέρι είναι ένας ασύλληπτος θρίαμβος της εξέλιξης. Οι αντιτιθέμενοι αντίχειρες εξελίχθηκαν πριν από περίπου 2,7 εκατομμύρια χρόνια όταν οι άνθρωποι άρχισαν να χρησιμοποιούν και να τελειοποιούν λίθινα εργαλεία πιο συχνά και πιο αποτελεσματικά. Ο ανθρώπινος αντιτιθέμενος αντίχειρας είναι μεγαλύτερος, σε σύγκριση με το μήκος των υπολοίπων δακτύλων, από οποιονδήποτε αντίχειρα άλλου πρωτεύοντος θηλαστικού. Αυτός ο μακρύς αντίχειρας και η ικανότητά του να αγγίζει εύκολα τα άλλα δάχτυλα επιτρέπει στον άνθρωπο να πιάνει σταθερά και να χειρίζεται αντικείμενα πολλών διαφορετικών σχημάτων και μεγεθών. Το ανθρώπινο χέρι μπορεί να πιάνει με δύναμη αλλά ταυτόχρονα και με καλό έλεγχο.
Ο αντιτιθέμενος αντίχειρας συνέβαλε στην ικανότητα του ανθρώπινου γένους για ακριβείς, λεπτές κινητικές δεξιότητες και σταδιακά έβαλε τις βάσεις για την ανάπτυξη διάφορων εργαλείων ακριβείας. Ο αντίχειρας, σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα δάχτυλα, κάνει τον άνθρωπο, αναμφίβολα, το πιο επιδέξιο είδος στον κόσμο.
Οι αντιτιθέμενοι αντίχειρες είναι ένα από τα τρία ουσιώδη χαρακτηριστικά που απαιτούνται απόλυτα για να κυριαρχήσει εξελικτικά ένα είδος. Τα άλλα δύο είναι η επιστημονική αναζήτηση και περιέργεια καθώς επίσης και η ικανότητα σύνθετης και πολύπλευρης επικοινωνίας.
Στη γη υπάρχουν πολλά εξαιρετικά ευφυή είδη με έμφυτη την αναζήτηση και την περιέργεια: άνθρωποι, φάλαινες, χταπόδια, χιμπατζήδες, κοράκια, ελέφαντες, γάτες, παπαγάλοι κ.λ.π. Οι φάλαινες έχουν πολύπλοκη επικοινωνία, αλλά δεν μπορούν να χειριστούν εργαλεία, τα χταπόδια μπορούν να χρησιμοποιούν τα πλοκάμια τους ίσως περισσότερο αποτελεσματικά από τους αντιτιθέμενους αντίχειρες του ανθρώπου, αλλά δεν είναι ικανά για σύνθετη επικοινωνία, οι χιμπατζήδες διαθέτουν μερικώς αντιτιθέμενους αντίχειρες, αλλά οι ικανότητες επικοινωνίας τους είναι σαφώς περιορισμένες, και ούτω καθεξής.
Για να επιτύχει εξελικτικά ένα είδος την κυριαρχία θεωρείται απολύτως απαραίτητο να διαθέτει υψηλή νοημοσύνη, τάση εξερεύνησης και περιέργειας πέραν των βιολογικών ενστίκτων, ικανότητα κατασκευής και χειρισμού εργαλείων και δυνατότητες πολυσύνθετης επικοινωνίας, επιτυγχάνοντας έτσι την μετάδοση γνώσεων και εμπειριών στις επόμενες γενιές. Ελλείψει οποιουδήποτε από αυτά τα χαρακτηριστικά, το είδος μοιραία «υποβαθμίζεται» σε μια ζωή περιορισμένη κυρίως σε τροφή, ύπνο και αναπαραγωγή, χωρίς προοπτικές ουσιαστικής περαιτέρω εξέλιξης πέραν αυτών.
Στην πραγματικότητα, ακόμη και μεταξύ των ανθρώπων, μόνο ένας μικρός αριθμός πολιτισμών εξελίχθηκε πέρα από τη φάση του θηρευτή, και ακόμη λιγότεροι πέτυχαν να μεγαλουργήσουν σε μια παρατεταμένη περίοδο (αρκετούς αιώνες) επιστημονικής ανακάλυψης. Χωρίς τα τεράστια άλματα της επιστήμης, το ανθρώπινο είδος θα εξακολουθούσε να παραμένει ένα σύνολο κυνηγών/συλλεκτών τροφής και μικρών αγροτικών κοινοτήτων, χωρίς ικανότητα εξέλιξης και προόδου.
Από όλα τα δεκάδες εκατομμύρια είδη που έχουν ιστορικά υπάρξει σε αυτόν τον πλανήτη, μόνο ένα ανέπτυξε και τα τρία βασικά εξελικτικά χαρακτηριστικά ταυτόχρονα. Η συνεχής, αδιάλειπτη εξέλιξη ενός ευφυούς και περίεργου είδους που χρησιμοποιεί εργαλεία, με σημαντικές ικανότητες επικοινωνίας είναι εξαιρετικά σπάνια στη φύση. Πράγματι, το ουσιώδες συστατικό της όλης εξελικτικής διαδικασίας είναι η αποτελεσματικότητα και η εμπέδωση των δεξιοτήτων επιβίωσης, και, παρ’ όλο που τα τρία προαναφερθέντα βασικά χαρακτηριστικά είναι κοινά στη φύση, η εκπληκτική αρμονική συνύπαρξη και των τριών σε ένα και μόνο είδος είναι όντως πρωτοφανής και μοναδική.
