Πώς μπορείτε να βοηθήσετε τους συναδέλφους σας μετά από ένα τραυματικό γεγονός
Ένα τραυματικό γεγονός εκτός από τον τραγικό απολογισμό σε θύματα και τραυματίες επιφέρει αρνητικές συνέπειες και σε άτομα, τα οποία λόγω της εργασίας τους ενεπλάκησαν σε αυτό. Εάν το τραυματικό περιστατικό οφείλεται σε εργατικό ατύχημα ή εγκληματικό συμβάν, οι εργαζόμενοι μπορεί να βιώνουν επιπρόσθετο στρες που προκύπτει από τις διαδικασίες όπως: ανάκριση από την αστυνομία, παρουσία στο δικαστήριο, συνεντεύξεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης κ.λ.π.
Οποιοδήποτε από αυτά τα γεγονότα μπορεί να προκαλέσει ένα ευρύ φάσμα αντιδράσεων άγχους, από ήπιο έως πολύ σοβαρό, καθώς οι εργαζόμενοι καλούνται να ανακαλέσουν στη μνήμη τους τι συνέβη. Οι ανακρίσεις ή οι εμφανίσεις στο δικαστήριο μπορεί να διαρκέσουν αρκετές εβδομάδες.
Ακολουθούν ορισμένα μέτρα συναισθηματικής υποστήριξης που θα σας βοηθήσουν να στηρίξετε τους συναδέλφους σας καθώς προσπαθούν να προσαρμοστούν και να αφομοιώσουν τις εμπειρίες τους:
• Το να είστε παρόντες και να ακούτε τις ιστορίες τους και τις ανησυχίες τους με στοργικό τρόπο είναι από τα πρώτα μέτρα που μπορείτε να λάβετε για την παροχή συναισθηματικής υποστήριξης.
• Μοιραστείτε ελεύθερα τις δικές σας φυσικές αντιδράσεις με τους συναδέλφους σας. Γνωρίζοντας το ότι και εσείς βιώνετε άγχος, φόβο, θυμό ή θλίψη θα βοηθήσει στην ομαλοποίηση και στην επικύρωση του κοινού βιώματος.
• Δείχνοντας ότι μπορείτε να λειτουργήσετε αποτελεσματικά σε παρά τις αντιδράσεις σας μπορεί να τους βοηθήσει να κάνουν το ίδιο. Το να μοιραστείτε τις δικές σας αντιδράσεις δεν αποτελεί ένδειξη αδυναμίας- αντίθετα, δίνει την άδεια στους υπόλοιπους να μιλήσουν για τον δικό τους πόνο. Από την άλλη πλευρά, προσέξτε να μην μονοπωλήσετε τις συζητήσεις με τις δικές σας εμπειρίες. Κάθε άτομο βιώνει τα γεγονότα με έναν μοναδικό τρόπο.
• Αναγνωρίστε τα συναισθήματά τους. Αποφύγετε δηλώσεις όπως “Ξέρω ακριβώς πώς νιώθεις” ή “Δεν θα έπρεπε να το παίρνεις τόσο βαριά”. Επίσης, αποφύγετε τις δηλώσεις που ελαχιστοποιούν τον πόνο (π.χ. “Θα μπορούσε να είναι και χειρότερα” και εκείνες που απορρίπτουν τα συναισθήματα των ανθρώπων, όπως “Πρέπει να συνέλθεις”).
• Προσπαθήστε να απαντήσετε στις ερωτήσεις τους όσο καλύτερα μπορείτε. Εάν δεν ξέρετε τις απαντήσεις, δεν πειράζει να πείτε ότι υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν γνωρίζετε ή δεν καταλαβαίνετε.
• Να είστε προσιτοί και υποστηρικτικοί. Ακούστε με προσοχή τι σας λένε και απαντήστε με στοργικό και μη επικριτικό τρόπο.
• Μιλήστε για καθημερινά ζητήματα και δραστηριότητες. Αποφύγετε να αφήσετε το τραυματικό συμβάν να καταλαμβάνει κάθε συζήτηση.
Μερικοί άνθρωποι αντιδρούν έντονα τις πρώτες ημέρες μετά το γεγονός ενώ άλλοι αντιδρούν εβδομάδες ή ακόμη και μήνες αργότερα. Οι καθυστερημένες αντιδράσεις μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση καθώς δεν είναι αναμενόμενες.
Με την υποστήριξη της οικογένειας και των φίλων, τα περισσότερα θύματα ενός τραυματικού γεγονότος βλέπουν το άγχος τους να μειώνεται με την πάροδο ενός χρονικού διαστήματος και ανακάμπτουν σταδιακά από το συναισθηματικό φορτίο. Για μια μικρή μειοψηφία, ωστόσο, τα συμπτώματα που προκλήθηκαν από το τραυματικό γεγονός μπορεί να μην υποχωρήσουν τόσο γρήγορα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα άτομα των οποίων η ζωή απειλήθηκε, που βίωσαν μεγαλύτερο τρόμο, φρίκη ή φόβο, ή μπορεί να ήταν πιο ευάλωτα λόγω ταυτόχρονων ψυχοφθόρων γεγονότων της ζωής τους.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι αντιδράσεις ενός ατόμου στο συμβάν μπορεί να γίνουν τόσο έντονες που έχουν πρόβλημα να λειτουργήσουν στο σπίτι ή στην εργασία τους, κλαίνε συχνά πολύ καιρό μετά το συμβάν, παρουσιάζουν αγχώδη ή καταθλιπτικά συμπτώματα, απομονώνονται χωρίς εμφανή λόγο, έχουν ανορεξία ή δυσκολίες στον ύπνο, είναι ευερέθιστα ή εκδηλώνουν αποφευκτικές συμπεριφορές.
Εάν υποψιάζεστε ότι ένας συνάδελφος βιώνει παρόμοιες οδυνηρές αντιδράσεις, ενθαρρύνετε τον να συμβουλευτεί κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας το συντομότερο δυνατό.
Διάβασε ακόμα:
Συναισθηματική νοημοσύνη και στυλ ηγεσίας
Το φαινόμενο της κρίσης: ο γυάλινος γκρεμός
Πώς να διαφυλάξετε την ψυχική ασφάλεια στον χώρο εργασίας σας;
