
Προσωπικά χαρακτηριστικά που επηρεάζουν την αποδοτικότητα στην εργασία
Πέρα από τους προφανείς λόγους, όπως η κούραση, η έλλειψη χρόνου ή η αναβλητικότητα, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που φαίνεται ότι επηρεάζουν αρνητικά την εργασιακή μας απόδοση.
Η ανάγκη για αυτοπροβολή και συνεχή αναγνώριση μπορεί εύκολα να μας αποπροσανατολίσει και φυσικά να επηρεάσει αρνητικά την αποδοτικότητά μας. Όταν ο βασικός μας στόχος είναι να ξεπερνάμε συνεχώς τις προσδοκίες των άλλων, να είμαστε αρεστοί ή να δεχόμαστε μόνο θετική επιβράβευση είναι σαν να τρέχουμε συνεχώς σε ένα αγώνα δρόμου, χωρίς τερματισμό. Μπορεί στην αρχή αυτό να τονώνει την αυτοπεποίθησή μας, να μας δίνει κίνητρο και να μας ενθουσιάζει, αλλά με τον καιρό η συναισθηματική φόρτιση, το άγχος και η πίεση φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα. Χρειάζεται μέτρο και σύνεση για να ισορροπήσουμε την επαγγελματική μας εξέλιξη με την προσωπική μας ανάπτυξη. Αναπόφευκτα θα κάνουμε κάποια λάθη και θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε κάποιες αποτυχίες ή να μείνουμε κάποιες φορές στο παρασκήνιο. Όταν έχουμε επενδύσει υπερβολικά στις επιτυχίες μας, η επαγγελματική μας ταυτότητα μπορεί εύκολα να κλονιστεί. Όταν αυτό-προσδιορίζουμε την αξία μας συγκρινόμενοι συνεχώς με τους άλλους ή με κάτι ιδεατό, κάθε δυσκολία μας κρατάει πίσω. Ορισμένοι μάλιστα ισχυρίζονται ότι τελικά η στάση που έχουμε στις αποτυχίες μας και η προσαρμοστικότητα μας στις δυσκολίες, είναι τα καλύτερα εφόδια να γίνουμε καλύτεροι και να ανελιχθούμε.
Η τάση για ελεγκτικότητα και τελειομανία. Προσπαθούμε να έχουμε τα πάντα υπό έλεγχο τόσο σε σχέση με τους συνεργάτες όσο και με τα αποτελέσματα της δουλειάς μας. Συνήθως συνοδεύεται με έντονη προσκόλληση σε κανόνες και τελειοθηρία. Αυτό μας οδηγεί σε ακαμψία και δημιουργεί γενικότερα ένα εχθρικό περιβάλλον αλληλεπίδρασης στη δουλειά μας. Η αυτοπειθαρχία που χαρακτηρίζει την ελεγκτικότητα έχει μάλλον αρνητική χροιά, καθώς μας αναγκάζει να επικεντρωνόμαστε σε λεπτομέρειες, να χάνουμε πολύτιμο χρόνο, να επιφορτιζόμαστε με επιπλέον εργασίες και ουσιαστικά να επιβαρύνουμε τον εαυτό μας όλο και περισσότερο. Η αποδοτικότητα μας κλονίζεται, όχι επειδή δεν διαθέτουμε τα απαραίτητα προσόντα ή δεν εκτελούμε σωστά τα καθήκοντά μας, αλλά γιατί σωματικά και πνευματικά πιέζουμε συνεχώς τον εαυτό μας. Το καλύτερο πρώτο βήμα είναι να μάθουμε να διαχωρίζουμε τα σημαντικά από τα λιγότερα σημαντικά εργασιακά θέματα, ώστε να μπορούμε να αφιερώνουμε χρόνο και προσπάθεια εκεί που πραγματικά έχει νόημα.
Η τάση να εστιάζουμε στα αρνητικά. Όταν κατακλύζουμε το μυαλό μας με αρνητικές σκέψεις, καταστροφικά σενάρια και διαλόγους, είναι πολύ δύσκολο να παραμείνουμε αποδοτικοί στην εργασία μας. Πολλές φορές επικεντρωνόμαστε σε αρνητικές εμπειρίες ή μεγεθύνουμε και γενικεύουμε αρνητικές καταστάσεις με αποτέλεσμα στην πορεία να ερμηνεύουμε ακόμα και τα ουδέτερα ή θετικά αποτελέσματα με έντονο αρνητισμό. Πολύ εύκολα οδηγούμαστε στην παραίτηση, γινόμαστε έντονα επιφυλακτικοί και κάθε προσπάθεια εξέλιξης μοιάζει μάταιη. Οι σκέψεις γίνονται λόγια και πράξεις και τελικά μας επηρεάζουν σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Μια αποτελεσματική και εύκολη τεχνική για να «σπάσουμε» τον φαύλο κύκλο των αρνητικών σκέψεων είναι κάθε φορά που ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια αρνητική σκέψη, να προσπαθούμε να την αντικρούσουμε με μια θετική.