Revenge Pornography και θέματα ψυχικής υγείας
Η πορνογραφία εκδίκησης, επίσης γνωστή ως μη συναινετική πορνογραφία, είναι μια υποκατηγορία της διαδικτυακής παρενόχλησης και ένα σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κοινωνία στην εποχή του Διαδικτύου. Η πορνογραφία εκδίκησης μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα δια βίου συνέπειες στην ψυχική υγεία των θυμάτων, κατεστραμμένες σχέσεις και κοινωνική απομόνωση. Πρόσφατα, ένας αυξανόμενος αριθμός κρατών έχει αναγνωρίσει τη σημασία αυτού του φαινομένου και έχει θεσπίσει νομοθεσία που το ποινικοποιεί. Η τεχνολογική βιομηχανία έχει επίσης λάβει μέτρα για να βοηθήσει τα θύματα της πορνογραφίας εκδίκησης δημιουργώντας διαδικτυακές φόρμες, για να ζητήσουν την αφαίρεση των συνδέσμων που οδηγούν στο ρητό περιεχόμενο.
Η πρωτοβουλία Cyber Civil Rights Initiative (CCRI) έχει συμβάλλει καθοριστικά στην προώθηση της ευαισθητοποίησης του κοινού γι’ αυτό το συχνά παραγνωρισμένο πρόβλημα και στην παροχή υπηρεσιών για τα θύματα. Παρόλο που έχουν γίνει σημαντικά βήματα, απαιτείται μεγαλύτερη αναγνώριση της σοβαρότητας του προβλήματος και των επιπτώσεων της πορνογραφίας εκδίκησης στην ψυχική υγεία για την επέκταση της νομοθεσίας που ποινικοποιεί τέτοιες πράξεις. Οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας πρέπει να κατανοήσουν τις διαστάσεις της πορνογραφίας εκδίκησης για να είναι σε θέση να εντοπίζουν και να αντιμετωπίζουν τις συνέπειες τόσο σε εγκληματολογικό όσο και σε κλινικό επίπεδο.
Υπάρχουν πολλά είδη εγκλημάτων που σχετίζονται με το Διαδίκτυο, όπως η διαδικτυακή παρενόχληση, ο διαδικτυακός εκφοβισμός, η κυβερνοεπιδρομή και η διαδικτυακή παρακολούθηση. Η διαδικτυακή παρενόχληση συμβαίνει όταν ο δράστης χρησιμοποιεί το Διαδίκτυο για να ενοχλήσει, να φέρει σε δύσκολη θέση ή να στενοχωρήσει συναισθηματικά ένα άλλο άτομο, αλλά όχι απαραίτητα με απειλητικό τρόπο που θα έκανε το θύμα να φοβάται για την ασφάλειά του. Για να βασανίσει το θύμα μπορεί να χρησιμοποιηθούν διάφορες μορφές διαδικτυακής επικοινωνίας. Η ανεπιθύμητη επαφή μπορεί να γίνει μέσω γραπτών μηνυμάτων, άμεσων μηνυμάτων, ηλεκτρονικών μηνυμάτων ή ιστότοπων. Το Διαδίκτυο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ευρεία διάδοση ψευδών ή προσωπικών πληροφοριών άμεσα με το πάτημα ενός κουμπιού. Από τη στιγμή που το ανεπιθύμητο περιεχόμενο έχει κυκλοφορήσει, είναι σχεδόν αδύνατο να ελεγχθεί η προσβασιμότητά του ή η περαιτέρω διάδοσή του.
Ο όρος διαδικτυακός εκφοβισμός χρησιμοποιείται συχνά εναλλακτικά με τον όρο διαδικτυακή παρενόχληση, αν και συνήθως συμβαίνει μεταξύ ανηλίκων σε σχολικό πλαίσιο. Τα θύματα του διαδικτυακού εκφοβισμού είναι πιθανότερο να έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, να κάνουν κοπάνες από το σχολείο, να λαμβάνουν κακούς βαθμούς, να κάνουν κατάχρηση ναρκωτικών και αλκοόλ, να αποσύρονται κοινωνικά και να βιώνουν άγχος ή κατάθλιψη. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε το Εθνικό Κέντρο Εκπαιδευτικών Στατιστικών, το 9% των μαθητών ηλικίας 12-18 ετών βίωσαν σε κάποιο βαθμό διαδικτυακό εκφοβισμό κατά το σχολικό έτος 2010-2011. Οι δύο πιο διαδεδομένες μορφές διαδικτυακού εκφοβισμού περιλάμβαναν την ανεπιθύμητη επαφή μέσω γραπτών μηνυμάτων (4,4%) και τη σκόπιμη κοινοποίηση προσωπικών πληροφοριών (3,6%), αναφορικά με το φύλο 21% όσων δέχτηκαν κακοποίηση ήταν γυναίκες και 8,5% ήταν άνδρες.
Παρόλο που ιστότοποι όπως το MySpace και το Facebook έχουν σχεδιαστεί για να συνδέονται οι χρήστες με φίλους και συγγενείς και να μοιράζονται γεγονότα της καθημερινής τους ζωής, η έλευση των ιστότοπων κοινωνικής δικτύωσης τα τελευταία χρόνια έχει επιταχύνει τη συχνότητα του διαδικτυακού εκφοβισμού.
Το cyberhacking είναι μια άλλη μορφή εγκλήματος που σχετίζεται με το Διαδίκτυο και αναφέρεται στην πρόσβαση σε μια ιδιωτική ηλεκτρονική συσκευή ή δίκτυο, η οποία είναι μη εξουσιοδοτημένη ή υπερβαίνει την άδεια. Στην πραγματικότητα, ένας δράστης μπορεί να χρησιμοποιήσει το cyberhacking για διαδικτυακή παρενόχληση ή διαδικτυακό εκφοβισμό.
Σε αντίθεση με την ηλεκτρονική παρενόχληση και τον ηλεκτρονικό εκφοβισμό, με την ηλεκτρονική παρακολούθηση, το θύμα αντιλαμβάνεται μια πραγματική απειλή. Η κυβερνοπαρακολούθηση αναφέρεται σε μια επαναλαμβανόμενη πορεία απειλητικής συμπεριφοράς μέσω του Διαδικτύου ή άλλης ηλεκτρονικής μορφής επικοινωνίας που θα προκαλούσε σε ένα λογικό άτομο να αισθανθεί φόβο. Σε μία έρευνα του 2006 διαπιστώθηκε ότι το 25% των θυμάτων παρακολούθησης βίωσαν κάποια μορφή διαδικτυακής παρακολούθησης, με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο να είναι η πιο διαδεδομένη μέθοδος (83%) και να ακολουθεί η άμεση ανταλλαγή μηνυμάτων (35%) Παραδείγματα διαδικτυακής παρακολούθησης περιλαμβάνουν: απειλητικά μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ή ηλεκτρονική επικοινωνία, επανειλημμένες επαφές που είναι αδικαιολόγητες, διανομή προσωπικών πληροφοριών του θύματος μέσω του Διαδικτύου, ενθάρρυνση άλλων να παρενοχλήσουν το θύμα, εγκατάσταση κακόβουλου λογισμικού και χάκινγκ.
Η πορνογραφία εκδίκησης είναι μια υποκατηγορία της διαδικτυακής παρενόχλησης/κυβερνοπαρακολούθησης που γίνεται όλο και πιο διαδεδομένη. Περιγράφεται ως η διαδικτυακή δημοσίευση ρητών φωτογραφιών ή βίντεο ενός ατόμου χωρίς άδεια με σκοπό τον εξευτελισμό. Οι φωτογραφίες και τα βίντεο συχνά λαμβάνονται και δίνονται οικειοθελώς σε ένα άλλο άτομο στο πλαίσιο μιας στενής σχέσης. Ορισμένα άτομα συμμετέχουν στη διανομή ερωτικού περιεχομένου για να αποκομίσουν κέρδος, ενώ άλλα έχουν ως κίνητρο τη φήμη ή την ψυχαγωγία. Φαίνεται ότι οι γυναίκες είναι πολύ πιο πιθανό να πιεστούν να στείλουν γυμνές φωτογραφίες και είναι επίσης πολύ πιο πιθανό να πέσουν θύματα πορνογραφίας εκδίκησης, καθώς σύμφωνα με την Cyber Civil Rights Initiative, το 90 τοις εκατό των θυμάτων είναι γυναίκες.
Επιπτώσεις της πορνογραφίας εκδίκησης στην ψυχική υγεία
Η πορνογραφία εκδίκησης μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των θυμάτων. Τα θύματα πρέπει να αντιμετωπίσουν μακροπρόθεσμες προσωπικές και ψυχολογικές συνέπειες, δεδομένου ότι οι φωτογραφίες ή τα βίντεο που διαδόθηκαν μπορεί να συνεχίσουν να τα στοιχειώνουν σε όλη τους τη ζωή. Σύμφωνα με μια μελέτη, το 49% των θυμάτων ανέφεραν ότι βίωσαν διαδικτυακή παρενόχληση και διαδικτυακή παρακολούθηση από χρήστες του διαδικτύου που είδαν τις αναρτημένες φωτογραφίες τους. Η ίδια μελέτη σημείωσε ότι το 80 έως 93 τοις εκατό των θυμάτων υπέστησαν σημαντική συναισθηματική δυσφορία μετά τη δημοσιοποίηση των ρητών φωτογραφιών τους. Η δυσφορία περιλαμβάνει θυμό, ενοχές, παράνοια, κατάθλιψη ή ακόμη και αυτοκτονία. Μπορεί επίσης να υπάρξει επιδείνωση των προσωπικών σχέσεων και αίσθημα απομόνωσης.
Πολλές από τις μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες της πορνογραφίας εκδίκησης είναι παρόμοιες με εκείνες που παρατηρούνται στα θύματα παιδικής πορνογραφίας. Ο εξευτελισμός, η αδυναμία και η μονιμότητα που συνδέονται με αυτά τα διαφορετικά αλλά παρόμοια εγκλήματα αφήνουν τα θύματα να εμπλέκονται σε μια δια βίου μάχη για τη διατήρηση της ακεραιότητάς τους. Κατά συνέπεια, τα θύματα πορνογραφικής εκδίκησης υποφέρουν από παρόμοιες μόνιμες επιπτώσεις στην ψυχική υγεία με τα θύματα παιδικής πορνογραφίας, όπως κατάθλιψη, απόσυρση, χαμηλή αυτοεκτίμηση και αισθήματα αναξιότητας.
Διάβασε ακόμα:
Η συσχέτιση μεταξύ του συνδρόμου απατεώνα και της επαγγελματικής εξουθένωσης
5 τρόποι που η αποταμίευση μπορεί να ενισχύσει την ψυχική υγεία
