Στρατηγικές διαχείρισης κρίσεων στους οργανισμούς
Η πιθανή μείωση των κρίσιμων καταστάσεων προέρχεται από τη βελτιωμένη διαχείριση, την επικοινωνία που υπάρχει μέσα στον οργανισμό και από την ποιότητα της προσπάθειας. Η αποτελεσματική διαχείριση των κρίσεων χρειάζεται να δώσει έμφαση στο να είμαστε έτοιμοι να ανταποκριθούμε σε κρίσιμες καταστάσεις και να ανακάμπτουμε από αυτές, όπως επίσης και να προωθεί την εκπαίδευση που θα βοηθήσει στη μείωση της έκθεσής μας στις κρίσιμες καταστάσεις και στις πιθανές πηγές του κινδύνου.
Τέσσερα βασικά χαρακτηριστικά, που αποτελούν τα σημεία-κλειδιά για την αποτελεσματική αξιολόγηση της διαχείρισης των κρίσεων και των αιτιών που οδηγούν σε μια κρίσιμη κατάσταση είναι:
• Το περιβάλλον, μέσα στο οποίο θα προκύψει η κρίση
• Τα κτίρια και οι εγκαταστάσεις, που παράγουν τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες
• Τα συστήματα που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία και διατήρηση των κτιρίων, των εγκαταστάσεων, των προϊόντων και των υπηρεσιών και
• Οι άνθρωποι που μπορεί να εμπλακούν σε μια κρίσιμη κατάσταση και στις επιπτώσεις της
Η διαχείριση μείωσης της κρίσης είναι μια συνεχής διαδικασία, η οποία κοιτάζει για μαθήματα και βελτιώσεις από τις κρίσιμες καταστάσεις που έχουν ήδη προκύψει. Βασικός στόχος αποτελεί ο οργανισμός να είναι περισσότερο ικανός να λειτουργεί συνεχώς και με ασφάλεια και κατά συνέπεια τα προϊόντα που δημιουργούνται, να συνεχίζουν να παράγονται.
Αποτελεσματικοί τρόποι μείωσης της παρουσίας και των επιπτώσεων μιας κρίσιμης κατάστασης, μπορούν να προκύψουν παρατηρώντας το πώς τα άτομα που αλληλεπιδρούν μέσα στον οργανισμό, μπορούν να εκπαιδευτούν και να βοηθούν τους άλλους στα καθήκοντά τους.
Τέσσερις βασικές περιοχές δράσης είναι:
• Οι εργασιακές πρακτικές
• Η απόκτηση ικανοτήτων
• Τα μέτρα προστασίας και ασφάλειας και
• Η ομαδική εκπαίδευση για τη διαχείριση των καθηκόντων
Υπάρχουν διάφορες στρατηγικές της μείωσης των επιπτώσεων των κρίσεων που αφορούν μοντέλα τα οποία έχουν σχεδιαστεί για την καλύτερη αντιμετώπιση των κρίσεων. Πιο συγκεκριμένα:
1. Οι στρατηγικές της μείωσης και το μοντέλο της ετοιμότητας.
Η έννοια της ετοιμότητας υπονοεί ότι υπάρχει μια κατάσταση προετοιμασίας από την πλευρά των ανθρώπων για να αντιμετωπίσουν τις κρίσιμες καταστάσεις. Συνεπώς, οι στρατηγικές ελάττωσης χρησιμοποιούνται για να διασφαλίσουν ότι έχουν εγκαθιδρυθεί και διατηρηθεί τα κατάλληλα προειδοποιητικά σήματα. Οι στρατηγικές ελάττωσης έχουν σχέση με τη διασφάλιση, ότι ο σωστός εξοπλισμός βρίσκεται στη θέση του και ότι οι χρήστες μπορούν να λειτουργήσουν αυτό τον εξοπλισμό. Εκτός του να έχουν τα σωστά συστήματα στη σωστή θέση, όπως επίσης και αφθονία από αυτά, οι διευθυντές μπορούν να χρησιμοποιούν τις στρατηγικές ελάττωσης για να εγκαθιδρύσουν νέα τροποποιημένα ή ενδυναμωμένα συστήματα. Ένα στοιχείο κλειδί για τη μείωση των κρίσιμων περιστατικών και των επιπτώσεών τους, έρχεται στην επιφάνεια όταν τα μέλη του προσωπικού που είναι υπεύθυνα για την αντιμετώπιση και την ανάκαμψη έχουν μεγάλη ικανότητα στο να λειτουργούν αποτελεσματικά. Αυτή η ικανότητα επιτυγχάνεται μέσω της εκπαίδευσης και της εξάσκησης που αυξάνουν την ικανότητα των ανθρώπων να προβλέπουν τα γεγονότα, τους εξοικειώνουν με τις κρίσιμες καταστάσεις και τους παρέχουν τις ικανότητες να τις επιλύουν με επιτυχία.
2. Οι στρατηγικές της μείωσης και το μοντέλο αντιμετώπισης.
Οι στρατηγικές μείωσης συμπεριλαμβάνουν τον προσδιορισμό των τρόπων, με τους οποίους το περιβάλλον μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση. Με τον καθορισμό των σχεδίων και των καθηκόντων στο περιβάλλον τους, οι διευθυντές μπορούν να επιταχύνουν το χρόνο αντιμετώπισης και την ανθεκτικότητα του εξοπλισμού. Τα μέλη του προσωπικού που έχουν τις κατάλληλες ικανότητες και τη γνώση μειώνουν την πιθανή ζημιά από τις επιπτώσεις μέσω των έγκυρων και κατάλληλων ενεργειών.
3. Οι στρατηγικές της μείωσης και το μοντέλο ανάκαμψης.
Στη διαχείριση της ανάκαμψης, οι στρατηγικές ελάττωσης ξεκινούν με ενεργητικό σχεδιασμό ανάκαμψης, ο οποίος συμπεριλαμβάνει την εργασία με τη φύση του περιβάλλοντος αντί να πηγαίνει εναντίον του. Η μείωση της απώλειας του χρόνου και ο ανεπαρκής καταμερισμός των πόρων μπορούν να αντιμετωπιστούν από την ανάπτυξη της λίστας των επιθυμιών για την ανάκαμψη. Καταρχήν, οι διευθυντές θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι σωστοί άνθρωποι έχουν τις κατάλληλες ικανότητες, εξοπλισμό, υποστήριξη και προστασία ώστε να δώσουν τη δυνατότητα για ταχεία και αποτελεσματική διαχείριση της ανάκαμψης. Δεύτερον, οι διευθυντές πρέπει να επικεντρωθούν στην ανθρώπινη προοπτική, η οποία έχει επίσης δύο βασικά στοιχεία. Το πρώτο από αυτά είναι η παροχή βοήθειας στους ανθρώπους που αναρρώνουν από οποιοσδήποτε συναισθηματικό και ψυχολογικό τραύμα που μπορεί να δημιουργήθηκε από μια κρίση. Το δεύτερο στοιχείο είναι το να κοιτάξουμε για τρόπους με τους οποίους οι επιπτώσεις της κρίσης μπορούν να μειωθούν μέσω της βελτίωσης της ψυχολογικής αντοχής.
